Folheto Litúrgico | Missa de Entronização e Coroação Pontifícia do Papa Bonifácio III


LIVRETO CELEBRATIVO
MISSA DE ENTRONIZAÇÃO E COROAÇÃO PONTIFÍCIA
DE SUA SANTIDADE
BONIFÁCIO III

22/07/2025
Festa de Santa Maria Madalena

1. O Sumo Pontífice dirige-se ao túmulo de São Pedro, como de costume, para fazer as primeiras orações diante os restos mortais de São Pedro. Durante a Procissão, o proto-diácono queima estopa três vezes. Há três paragens durante a procissão onde diz em voz audível:
Proto-diácono: Sancte Pater, sic transit gloria mundi!

ORAÇÃO NO TÚMULO DE SÃO PEDRO

2. Inicia-se a procissão de entrada, com os diáconos, cerimoniários, cardeais e o celebrante. Os demais concelebrantes aguardam na Praça de São Pedro.

3. Saindo da sacristia, a procissão dirige-se ao túmulo de São Pedro, enquanto canta-se :

TU ES PETRUS,
ET SUPER HANC PETRAM,
ÆDIFICABO ECCLESIAM MEAM.
ET PORTÆ INFERI NON PRÆVALEBUNT ADVERSUS EAM.
ET TIBI DABO CLAVES REGNI CÆLORUM.

Chegando ao túmulo, o Santo Padre depõe a mitra e a férula, reza um instante em silêncio e, pondo incenso no turíbulo, incensa o túmulo. Enquanto isso, os cerimoniários recolhem as insígnias papais e se formam para a Procissão.

Ao terminar a incensação, o Santo Padre toma a férula e a mitra e sai em direção à Praça de São Pedro com a comitiva.

Durante a procissão, cante-se as laudes papais, devem ser cantadas por um e respondidas por todos, esta finda-se quando o Papa já tenha terminado de incensar o Altar.

CANTO

— CHRISTUS VINCIT!
— CHRISTUS REGNAT!
— CHRISTUS IMPERAT!
— EXAUDI, CHRISTE.
— EXAUDI, CHRISTE

— ECCLESIAE SANTAE DEI SALUS PERPETUA!
— REDEMPTOR MUNDI, 
— TU ILLAM ADIUVA
— SANCTA MARIA,
— TU ILLAM ADIUVA
— SANCTA MATER ECCLESIAE,
— TU ILLAM ADIUVA
— REGINA APOSTOLORUM,
— TU ILLAM ADIUVA
— SANCTE MICHAEL, GABRIEL ET RAPHAEL,
— TU ILLAM ADIUVA
— SANCTE IOANNES BAPTISTA,
— TU ILLAM ADIUVA
— SANCTE IOSEPH,
— TU ILLAM ADIUVA

— BONIFATIUS, SUMMO PONTIFICI ET UNIVERSALI PAPE, VITA!
— SALVATOR MUNDI,
— TU ILLAM ADIUVA
— SANCTE PETRE,
— TU ILLAM ADIUVA
— SANCTE PAULE,
— TU ILLAM ADIUVA

— CHRISTUS VINCIT!
— CHRISTUS REGNAT!
— CHRISTUS IMPERAT!
— EXAUDI, CHRISTE.
— EXAUDI, CHRISTE

— EPISCOPIS CATHOLICAE ET APOSTOLICAE FIDEI CULTORIBUS,
— EORUMQUE CURIS FIDELIBUS, VITA!
— SALVATOR MUNDI,
— TU ILLOS ADIUVA
— SANCTE ANDREA,
— TU ILLOS ADIUVA
— SANCTE IACOBE,
— TU ILLOS ADIUVA
— SANCTE IOANNES,
— TU ILLOS ADIUVA
— SANCTE THOMA,
— TU ILLOS ADIUVA
— SANCTE IACOBE,
— TU ILLOS ADIUVA
— SANCTE PHILIPPE,
— TU ILLOS ADIUVA
— SANCTE BARTHOLOMAEE,
— TU ILLOS ADIUVA
— SANCTE MATTHAEE,
— TU ILLOS ADIUVA
— SANCTE SIMON,
— TU ILLOS ADIUVA
— SANCTE THADDAEE,
— TU ILLOS ADIUVA
— SANCTE MATTHIA,
— TU ILLOS ADIUVA
— SANCTE BARNABA,
— TU ILLOS ADIUVA
— SANCTE LUCA,
— TU ILLOS ADIUVA
— SANCTE MARCE,
— TU ILLOS ADIUVA
— SANCTI TIMOTHEE ET TITE,
— TU ILLOS ADIUVATE!

— CHRISTUS VINCIT!
— CHRISTUS REGNAT!
— CHRISTUS IMPERAT!
— EXAUDI, CHRISTE.
— EXAUDI, CHRISTE

— IPSI SOLI IMPERIUM,
— LAUS ET IUBILATIO
— PER SAECULA SAECULORUM.
— AMEN!

— CHRISTUS VINCIT!
— CHRISTUS REGNAT!
—  CHRISTUS IMPERAT!

— TEMPORA BONA HABEANT!
— TEMPORA BONA HABEANT!
— REDEMPTI SANGUINE CHRISTI.
— FELICITER! FELICITER! FELICITER!
— PAX CHRISTI VENIAT!
— REGNUM CHRISTI VENIAT!
— DEO GRATIAS!
— AMEN!

SAUDAÇÃO

2. Terminado o canto de entrada, toda a assembleia, de pé, faz o sinal da cruz, enquanto o sacerdote diz:

Pres.: IN NOMINE PATRIS, ET FILII, ET SPIRITUS SANCTI-I-I.
Ass.: AME-E-N.

O sacerdote, voltado para o povo e abrindo os braços, saúda-o:
Pres.: PAX VO-O-OBIS.
Ass.: ET CUM SPIRITU TUO-O-O.

ATO PENITENCIAL

4. Depondo a mitra, o Santo Padre levanta-se e continua com o Kyrie.
Pres.: Fratres, agnoscamus peccata nostra, ut apti simus ad sacra mysteria celebranda.
Após breves momentos de silêncio, todos rezam:
Ass.: Confìteor Deo omnipotenti et vobis, fratres, quia peccavi nimis cogitatione, verbo, opere et omissione, 
E, batendo no peito, dizem:
mea culpa, mea culpa, mea maxima culpa. Ideo precor beatam Mariam Semper Virginem omnes Angelos et Sanctos et vos fratres, orare pro me, ad Dominum Deum nostrum.

O celebrante concede a absolvição, dizendo:
Pres.: Misereatur nostri omnipotens Deus et, dimissis peccatis nostris, perducat nos ad vitam aeternam.
Ass.: Amen.
KYRIE

KYRIE, ELEISON! 
KYRIE, ELEISON! 

CHRISTE, ELEISON! 
CHRISTE, ELEISON! 

KYRIE, ELEISON! 
KYRIE, ELEISON!

HINO DE LOUVOR

5. Quando for prescrito, canta-se ou recita-se o Hino de Louvor.
    
— GLORIA IN EXCELSIS DEO!
— ET IN TERRA PAX HOMINIBUS BONA VOLUNTATIS.
LAUDAMUS TE, BENEDICIMUS TE,
ADORAMUS TE, GLORIFICAMUS TE,
GRATIAS AGIMUS TIBI PROPTER MAGNAM GLORIAM TUAM,
DOMINE DEUS, REX CAELESTIS,
DEUS PATER OMNIPOTENS.
DOMINE FILI UNIGENITE, IESU CHRISTE,
DOMINE DEUS, AGNUS DEI, FILIUS PATRIS,
QUI TOLLIS PECCATA MUNDI, MISERERE NOBIS;
QUI TOLLIS PECCATA MUNDI, SUSCIPE DEPRECATONEM NOSTRAM.
QUI SEDES AD DEXTERAM PATRIS, MISERERE NOBIS.
QUONIAM TU SOLUS SANCTUS, TU SOLUS DOMINUS,
TU SOLUS ALTISSIMUS, IESU CHRISTE,
CUM SANCTO SPIRITU: IN GLORIA DEI PATRIS. 
AMEN.

ORAÇÃO COLETA

6. Terminado o hino, de mãos unidas, o sacerdote diz:
Pres.: Oremus.
Então, o sacerdote abrindo os braços reza a oração:
Deus, qui Unigenitus Filius tuus Mariae Magdalenae munus mandavisti ut prima gaudium Paschale praedicaret. Concede, quaesumus, ut per eius intercessionem et exemplum, Christum resurrectum pronuntiare et in regno eius glorioso contemplari possimus. Qui Deus est, tecum vivit et regnat, in unitate Spiritus Sancti, per omnia saecula saeculorum.
Ass.: Amen.

PRIMEIRA LEITURA
Ct 3, 1-4a

Encontrei o amor de minha vida.

7. O leitor dirige-se ao ambão para a primeira leitura, que todos ouvem sentados.

Leitura do Livro do Cântico dos Cânticos.

Eis o que diz a noiva: “Em meu leito, durante a noite, busquei o amor de minha vida: procurei-o, e não o encontrei. Vou levantar-me e percorrer a cidade, procurando pelas ruas e praças, o amor de minha vida: procurei-o, e não o encontrei. Encontraram-me os guardas que faziam a ronda pela cidade. ʽVistes porventura o amor de minha vida?ʼ E logo que passei por eles, encontrei o amor de minha vida”.

Para indicar o fim da leitura, o leitor aclama:
Verbum Domini.
Ass.: Deo gratias.

SALMO RESPONSORIAL
Sl 62(63), 2. 3-4. 5-6. 8-9 (R. 2b)

8. O salmista ou o cantor recita o salmo, e o povo o estribilho.

— A minh’alma tem sede de vós, Senhor!
Ass.: A minh’alma tem sede de vós, Senhor!

 Sois vós, ó Senhor, o meu Deus! Desde a aurora ansioso vos busco! A minh’alma tem sede de vós, minha carne também vos deseja, como terra sedenta e sem água!
Ass.: A minh’alma tem sede de vós, Senhor!

— Venho, assim, contemplar-vos no templo, para ver vossa glória e poder. Vosso amor vale mais do que a vida: e por isso meus lábios vos louvam.
Ass.: A minh’alma tem sede de vós, Senhor!

— Quero, pois, vos louvar pela vida, e elevar para vós minhas mãos! A minh’alma será saciada, como em grande banquete de Festa; cantará a alegria em meus lábios, ao cantar para vós meu louvor!
Ass.: A minh’alma tem sede de vós, Senhor!

— Para mim fostes sempre um socorro; de vossas asas à sombra eu exulto! Minha alma se agarra em vós; com poder vossa mão me sustenta. 
Ass.: A minh’alma tem sede de vós, Senhor!

10. Segue-se o Aleluia ou outro canto.


ACLAMAÇÃO AO EVANGELHO

ALLELUIA, ALLELUIA, ALLELUIA!
ALLELUIA, ALLELUIA, ALLELUIA!

I. DICIT SIMON PETRUS ALIIS DISCIPULIS:
"VADO PISCARI".
DICUNT EI APOSTOLI:
"VENIMUS ET NOS TECUM".

II. DICIT JESUS DISCIPULI ET SIMONI:
"MITTITE RETE".
MISERUNT ERGO ET IAM
NON VALEBANT ILLUD:
TRAHERE A MULTITUDINE PISCIUM.

11. Enquanto isso, o sacerdote, se usar incenso, coloca-o no turíbulo. O diácono que vai proclamar o Evangelho, inclinando-se diante do sacerdote, pede a bênção em voz baixa:

Diác.: Da mihi benedictionem tuam.


O sacerdote diz em voz baixa:

Pres.: Dominus sit in corde tuo et in labiis tuis: ut digne valeam nuntiare Evangelium suum: in nomine Patris et Filii + et Spiritus Sancti.
Diác.: Amen.

EVANGELHO
Jo 20, 1-2. 11-18

Mulher, por que choras? A quem procuras?

12. O diácono ou o sacerdote dirige-se ao ambão, acompanhado, se for oportuno, pelos ministros com o incenso e as velas, e diz:

Diác ou Sac.: Dominus vobiscum.
Ass.: Et cum spiritu tuo.
O diácono, ou o sacerdote, fazendo o sinal da cruz no livro e, depois, na fronte, na boca e no peito, diz:

Diác ou Sac.: Lectio Sancti Evangelii Iesu Christi, + secundum Ioannes.
Ass.: Gloria tibi, Domine.

Então o diácono ou o sacerdote, se for o caso, incensa o livro, e proclama o Evangelho.
Diác ou Sac.: No primeiro dia da semana, Maria Madalena foi ao túmulo de Jesus, bem de madrugada, quando ainda estava escuro, e viu que a pedra tinha sido retirada do túmulo. Então ela saiu correndo e foi encontrar Simão Pedro e o outro discípulo, aquele que Jesus amava, e lhes disse: “Tiraram o Senhor do túmulo, e não sabemos onde o colocaram”. Maria estava do lado de fora do túmulo, chorando. Enquanto chorava, inclinou-se e olhou para dentro do túmulo. Viu, então, dois anjos vestidos de branco, sentados onde tinha sido posto o corpo de Jesus, um à cabeceira e outro aos pés. Os anjos perguntaram: “Mulher, por que choras?” Ela respondeu: “Levaram o meu Senhor e não sei onde o colocaram”. Tendo dito isto, Maria voltou-se para trás e viu Jesus, de pé. Mas não sabia que era Jesus. Jesus perguntou-lhe: “Mulher, por que choras? A quem procuras?” Pensando que era o jardineiro, Maria disse: “Senhor, se foste tu que o levaste dize-me onde o colocaste, e eu o irei buscar”. Então Jesus disse: “Maria!” Ela voltou-se e exclamou, em hebraico: “Rabunni” (que quer dizer: Mestre). Jesus disse: “Não me segures. Ainda não subi para junto do Pai. Mas vai dizer aos meus irmãos: subo para junto do meu Pai e vosso Pai, meu Deus e vosso Deus”. Então Maria Madalena foi anunciar aos discípulos: “Eu vi o Senhor!”, e contou o que Jesus lhe tinha dito.

13. Terminado o Evangelho, o diácono ou o sacerdote diz:
Diác ou Sac.: Verbum Domini.
Ass.: Laus tibi, Christe.

RITOS DE ENTRONIZAÇÃO

IMPOSIÇÃO DO PÁLIO

Tem início o Rito de Entronização:

3. O Santo Padre se assenta na cadeira, sem mitra. O Proto-Diácono, o Proto-Presbítero e o Decano aproximam-se do pontífice, num microfone, para a oração Super electum Pontificem, que fazem sem impor as mãos.

O Cardeal Proto-Diácono:
Deus pacis, qui eduxit de mortuis pastorem magnum oves. Dominum nostrum Iesum Christum, ipse tibi Pallium donet quod ab apostoli Petri confessione sumpsimus. Illi pastor bonus suos agnos suasque oves pascere praecepit, tu hodie Petro succedis in Episcopatu huius Ecclesiae quam ille, cum apostolo Paulo, fidei genuit. Spiritus veritatis, qui ex patre procedit, uberem inspirationem et eloquium tuo ministerio frates in fidei unitate confirmandi largiatur.

4. O Cardeal Proto-Diácono aproxima-se do Santo Padre, e impõe o pálio pastoral. Os cerimoniários colocam os três cravos no pálio. Enquanto isso, canta-se:

CANTO

MANDA, DEUS, VIRTUTI TUAE;
CONFIRMA, CONFIRMA HOC, DEUS,
QUOS OPERATUS EST IN NOBIS.

O Cardeal Proto-Presbítero:
Oremus. Deus, qui adesse non dedignaris ubi recto corde devotaque mente invocaris supplicationibus Ecclesiae tuae quaesummus adesto: super famulum tuum et Papam nostro Bonifatius quem officio servitutes nostrae in culmine apostolico constituisti dexterae tuae. Benedictionem effunde et ipse roboretur Dono Spiritus tui Sancti ut tantum ministerium ite digne ferat sicut tantae dignitatis charismate augetur. Per Christum Dominum nostrum.
Ass.: Amen.

ENTREGA DO ANEL DO PESCADOR

O Cardeal Decano:
Beatissime Pater, Episcopus et pastor animarum nostrarum Christus, filius Dei vivi, qui super petram Ecclesiam suam aedificavit, Ipsi tibi donet Anulum sigillum Petri Piscatoris, qui suam spem in mari Galilaeae expertus est, cui Dominus Iesus caelorum Regni claves commisit. Beato apostolo Petro tu hodie succedis in Episcopatu huius Ecclesiae, quae caritatis unitati prasidet ut beatus apostolus Paulus docuit, Spiritus caritatis, in corda nostra effusus, vim et suavitatem largiatur tuo ministerio omnes in Christum credentes in unitatis communione servandi.
O Cardeal Decano aproxima-se do Santo Padre, e impõe o anel do pescador. 

CANTO

MANDA, DEUS, VIRTUTI TUAE;
CONFIRMA, CONFIRMA HOC, DEUS,
QUOS OPERATUS EST IN NOBIS.

Então recebe o evangeliário do Diácono, beija-o e abençoa a multidão. Em seguida, assenta-se na cadeira e o coro entoa solenemente:

ACLAMAÇÃO

Είς πολλά έτη, Δέσποτα.

ACLAMAÇÃO

TU ES PETRUS, ET SUPER HANC PETRAM
AEDIFICABO ECCLESIAM MEAM.
ET PORTAE INFERI NON PRAEVALEBUNT ADVERSUM EAM.
ET TIBI DABO CLAVES REGNI CAELORUM.

Enquanto isso, um Cardeal (em representação dos demais) saúda o Santo Padre, assim subsequentemente com um Bispo, um Padre, um Diácono, um Religioso e uma Religiosa e um Leigo ou uma Leiga.

HOMILIA

14. Nos domingos e festas de preceito, faça-se a homilia, também recomendável nos outros dias.

PROFISSÃO DE FÉ

15. Terminada a homilia, seja feita, quando prescrita, uma das seguintes profissões de fé:

Pres.: Credo in Deum Patrem omnipotentem, 
Ass.: Creatorem caeli et terrae. Et in Iesum Christum, Filium eius unicum, Dominum nostrum, qui conceptus est de Spiritu Sancto, natus ex Maria Virgine, passus sub Pontio Pilato, crucifixus, mortuus, et sepultus, descendit ad inferos, tertia die resurrexit a mortuis, ascendit ad caelos, sedet ad dexteram Dei Patris omnipotentis, inde venturus est iudicare vivos et mortuos. Credo in Spiritum Sanctum, sanctam Ecclesiam catholicam, sanctorum communionem, remissionem peccatorum, carnis resurrectionem, vitam aeternam. Amen.

ORAÇÃO UNIVERSAL

Pres.: Irmãos e irmãs, ao celebrarmos a Festa de Santa Maria Madalena, primeira anunciadora do Ressuscitado, elevemos confiantes a Deus as nossas preces, pedindo-Lhe que conduza a Igreja com sabedoria, justiça e santidade.
Ass.: Te rogamus, audi-nos.

1. Pela Santa Igreja de Deus, para que, sustentada pela alegria pascal e pelo exemplo de Santa Maria Madalena, anuncie com coragem e fidelidade a Ressurreição de Cristo. Dominum deprecemur:

2. Pelo Papa Bonifácio, para que, guiado pelo Espírito Santo e inspirado pelo amor ardente da discípula fiel, exerça seu ministério com zelo, humildade e firmeza na fé. Dominum deprecemur:

3. Pelas mulheres consagradas e por todas as que servem a Igreja com generosidade, para que encontrem em Maria Madalena um modelo de discipulado e testemunho fiel. Dominum deprecemur:

4. Por todos nós aqui reunidos, para que, nesta celebração renovemos nosso compromisso com Cristo Ressuscitado e com sua Igreja, sob a guia do Sumo Pontífice. Dominum deprecemur.

O sacerdote conclui dizendo:
Pres.: Senhor Deus, que escolhestes Maria Madalena para ser a primeira testemunha do Vosso Filho ressuscitado, escutai as nossas súplicas e fortalecei em nós a fé, o amor e a missão. Por Cristo, nosso Senhor.
Ass.: Amém.

OFERTÓRIO

17. Inicia-se o canto do ofertório, enquanto os ministros colocam no altar o corporal, o sanguinho , o cálice e o missal.

CANTO DE OFERTÓRIO

TU ES PASTOR OVIUM, PRINCEPS APOSTOLORUM:
TIBI TRADIDIT DEUS OMNIA REGNA MUNDI.
ET IDEO TIBI TRADITÆ SUNT CLAVES REGNI CÆLORUM.

QUODCUMQUE LIGAVERIS SUPER TERRAM, 
ERIT LIGATUM ET IN CÆLIS:
ET QUODCUMQUE SOLVERIS SUPER TERRAM, 
ERIT SOLUTUM ET IN CÆLIS.
ET IDEO TIBI TRADITÆ SUNT CLAVES REGNI CÆLORUM.

18. Convém que os fiéis manifestem a sua participação, trazendo o pão e o vinho para a celebração da Eucaristia, ou outros dons para auxílio da comunidade e dos pobres.

19. O sacerdote, de pé, toma a patena com o pão e, elevando-a um pouco sobre o altar, reza em silêncio:
Pres.: Benedictus es, Domine, Deus universi, quia de tua largitate accepimus panem, quem tibi offerimus, fructum terrae et operis manuum hominum: ex quo nobis fiet panis vitae.

20. O diácono ou o sacerdote derrama o vinho e um pouco d'água no cálice, rezando em silêncio.
Pres.: Per huius aquae et vini mysterium eius efficiamur divinitatis consortes, qui humanitatis nostrae fieri dignatus est particeps.

21. Em seguida, o sacerdote toma o cálice e, elevando-o um pouco sobre o altar, reza em silêncio:
Pres.: Benedictus es, Domine, Deus universi, quia de tua largitate accepimus vinum, quod tibi offerimus, Fructum vitis et operis manuum hominum, ex quo nobis fiet potus spiritalis.

22. O sacerdote, inclinando, reza em silêncio:
Pres.: In spiritu humilitatis et in animo contrito suscipiamur a te, Domine; et sic fiat sacrificium nostrum in conspectu tuo hodie, ut placeat tibi, Domine Deus.

23. Se for oportuno, incensa as oferendas e o altar. Depois, o diácono ou o ministro incensa o sacerdote e o povo.

24. O sacerdote, de pé, ao lado do altar, lava as mãos, dizendo em silêncio:
Lava me, Domine, ab iniquitate mea, et a peccato meo munda me.

ORAÇÃO SOBRE AS OFERENDAS

25. No meio do altar e voltado para o povo, estendendo e unindo as mãos, o sacerdote diz:
Pres.:  Orate, fratres: ut meum ac vestrum sacrificium acceptabile fiat apud Deum Patrem omnipotem.
Ass.: Suscipiat Dominus sacrificium de manibus tuis ad laudem et gloriam nominis sui, ad utilitatem quoque nostram totius que Ecclesiae suae sanctae.

26. Em seguida, abrindo os braços, o sacerdote reza a oração sobre as oferendas.
Pres.: Accipe, Domine, dona quae tibi offerimus in festo Sanctae Mariae Magdalenae, cuius amoris demonstrationem Filius tuus misericordi benignitate accepit. Per Christum Dominum nostrum.
Ass.: Amen.

PREFÁCIO

Começando a Oração Eucarística, o sacerdote abre os braços e diz:
Pres.: Dominus vobiscum.
Ass.: Et cum spiritu tuo.

Erguendo as mãos, o sacerdote prossegue:
Pres.: Sursum corda.
Ass.: Habemus ad Dominum.

O sacerdote, com os braços abertos, acrescenta:
Pres.: Gratias agamus Domino Deo nostro.
Ass.: Dignum et iustum est.

O sacerdote, de braços abertos, continua o prefácio.
Pres.: Vere dignum et iustum est, aequum et salutare, nos tibi gratias agere, Domine, Sancte Pater, omnipotens aeterne Deus: quia per resurrectionem Filii tui, Domini nostri Iesu Christi, mundus renovatus est, et, Mariae Magdalenae dilectissimae discipulae tuae, lumen paschale praefulget. Ipsa enim, cum lacrimis quaesivit Dominum in sepulcro, et prima apparuit ei resurgenti, et ad discipulos gaudium resurrectionis nuntiavit. Ideo cum Angelis et Archangelis, cum Thronis et Dominationibus, cumque omni militia caelestis exercitus, hymnum gloriae tuae cantamus, sine fine dicentes:

CANTO
Sanctus
 
SANCTUS, SANCTUS, SANCTUS,
DOMINUS, DEUS SABAOTH. 
PLENI SUNT CAELI ET TERRA GLORIA TUA.
HOSANNA IN EXCELSIS.
BENEDICTUS QUI VENIT IN NOMINE DOMINI. 
HOSANNA IN EXCELSIS.

ORAÇÃO EUCARÍSTICA, II

100. O sacerdote, de braços abertos, diz:
Pres.: Vere Sanctus es, Domine, fons omnis Sanctitatis,
101. Une as mãos e, estendendo-as sobre as oferendas, diz:
Haec ergo dona, quaesumus, Spiritus tui,
une as mãos e traça o sinal da cruz, ao mesmo tempo sobre o pão e o cálice, dizendo:
rore sanctifica, ut nobis Corpus et + Sanguis fiant Domini nostri Iesu Christi.
Une as mãos.

102. O relato da instituição da Eucaristia seja proferido de modo claro e audível, como requer a sua natureza.
Pres.: Qui cum Passioni voluntarie traderetur,
toma o pão
e, mantendo-o m pouco acima do altar, prossegue:
accepit panem et gratias agens fregit, deditque discipulis suis.
Mostra ao povo a hóstia consagrada, colocando-a na patena e genuflete em adoração.

103. Então prossegue:
Pres.: Simili modo, postquam cenatum est,  
toma o cálice nas mãos
e, mantendo-o um pouco elevado acima do altar, prossegue:
accipiens et calicem iterum tibi gratias agens dedit discipulis suis.
Mostra o cálice ao povo, colocando-o sobre o corporal e genuflete em adoração.

104. Em seguida, diz:
Pres.: Mysterium fidei.
A assembleia aclama: 
Ass.: Mortem tuam annuntiamus, Domine, et tuam resurrectionem confitemur, donec venias.

105. O sacerdote, de braços abertos, diz:
Pres.: Memores igitur mortis et resurrectionis eius, tibi, Domine, panem vitae et calicem salutis offerimus, gratias agentes quia nos dignos habuisti astare coram te et tibi ministrare. Et supplices deprecamur ut Corporis et Sanguinis Christi participes a Spiritu Sancto congregemur in unum.

1C. Recordare, Domine, Ecclesiae tuae toto orbe diffusa, ut eam in caritate perficias una cum Papa nostro Bonifatius et universo clero.

2C. Memento etiam fratrum nostrorum, qui in spe resurrectionis dormierunt, omniumque in tua miseratione defunctorum, et eos in lumen vultus tui admitte.

3C. Omnium nostrum, quaesumus, misere, ut cum beata Dei Genetrice Virgine Maria, beatis Apostolis et omnibus Sanctis, qui tibi a saeculo placuerunt, aeternae vitae mereamur esse consortes, et te laudemus et glorificemus,
une as mãos
per Filium tuum Iesum Christum.

106. Ergue a patena com a hóstia e o cálice, dizendo:
Pres.: Per ipsum, et cum ipso, et in ipso, est tibi Deo Patri omnipotenti, in unitate Spiritus Sancti, omnis honor et gloria per omnia sæcula sæculorum.
A assembleia aclama: 
Ass.: Amém.

RITO DE COMUNHÃO

Tendo colocado o cálice e a patena sobre o altar, o sacerdote diz unindo as mãos:
Pres.: Praeceptis salutaribus moniti, et divina institutione formati, audemus dicere:

O sacerdote abre os braços e prossegue com o povo:
Ass.: Pater noster, qui es in caelis, sanctificetur nomen tuum; adveniat regnum tuum; fiat voluntas tua, sicut in caelo et in terra. Panem nostrum cotidianum da nobis hodie, et dimitte nobis debita nostra, sicut et nos dimittimus debitoribus nostris; et ne nos inducas in tentationem, sed libera nos a malo.

126. O sacerdote prossegue sozinho, de braços abertos:
Pres.: Libera nos, quaesumus, Domine, ab omnibus malis, da propitius pacem in diebus nostris, ut, ope misericordiae tuae adiuti, et a peccato simus semper liberi et ab omni perturbatione securi: exspectantes beatam spem et adventum Salvatoris nostri Iesu Christi.
O sacerdote une as mãos.
O povo conclui a oração, aclamando:
Ass.: Quia tuum est regnum, et potestas, et gloria in saecula.

127. O sacerdote, de braços abertos, diz em voz alta:
Pres.: Domine Iesu Christe, qui dixisti Apostolis tuis: Pacem relinquo vobis, pacem meam do vobis: ne respicias peccata nostra, sed fidem Ecclesiae tuae; eamque secundum voluntatem tuam pacificare et coadunare digneris.
O sacerdote une as mãos e conclui:
Qui vivis et regnas in saecula saeculorum. 
O povo responde:
Ass.: Amen.

128. O sacerdote, estendendo e unindo as mãos, acrescenta:
Pres.: Pax Domini sit semper vobiscum. 
O povo responde:
Ass.: Et cum spíritu tuo.

129. Em seguida, se for oportuno, o diácono ou o sacerdote diz:
Diác.: Offerte vobis pacem.

E todos, segundo o costume do lugar, manifestam uns aos outros a paz e a caridade; o sacerdote saúda o diácono ou o ministro.

130. Em seguida, o sacerdote parte o pão consagrado sobre a patena e coloca um pedaço no cálice, rezando em silêncio:
Pres.: Haec commixtio Corporis et Sanguinis Domini nostri Iesu Christi fiat accipientibus nobis in vitam aeternam.

131. Enquanto isso, canta-se ou recita-se:

CANTO

AGNUS DEI, QUI TOLLIS PECCATA MUNDI:
MISERERE NOBIS.

AGNUS DEI, QUI TOLLIS PECCATA MUNDI:
MISERERE NOBIS.

AGNUS DEI, QUI TOLLIS PECCATA MUNDI:
DONA NOBIS PACEM.

Essas palavras podem ser repetidas várias vezes, se a fração do pão se prolonga. Contudo, na última vez se diz: dona nobis pacem.

132. O sacerdote, de mãos unidas, reza em silêncio:
Pres.: Domine Iesu Christe, Fili Dei vivi, qui ex voluntate Patris, cooperante Spiritu Sancto, per mortem tuam mundum vivificasti: libera me per hoc sacrosanctum Corpus et Sanguinem tuum ab omnibus iniquitatibus meis et universis malis: et fac me tuis semper inhaerere mandatis, et a te numquam separari permittas.

133. O sacerdote faz genuflexão, toma a hóstia, elevando-a sobre a patena, diz em voz alta, voltado para o povo:
Pres.: Ecce Agnus Dei, ecce qui tollit peccata mundi. Beati qui ad cenam Agni vocati sunt.
E acrescenta, com o povo, uma só vez:
Ass.: Domine, non sum dignus, ut intres sub téctum meum, sed tantum dic verbo, et sanabitur anima mea.

134. O sacerdote, voltado para o altar, reza em silêncio:
Corpus Christi custodiat me in vitam aeternam.
Comunga o Corpo de Cristo.
Depois, segura o cálice e reza em silêncio:
Sanguis Christi custodiat me in vitam aeternam.
Comunga o Sangue de Cristo.

135. Toma a patena ou o cibório e, mostrando a hóstia um pouco elevada aos que vão comungar e diz a cada um:
Corpus Christi.
O que vai comungar responde:
Amen.
O diácono, ao distribuir a sagrada comunhão, procede do mesmo modo.

136. Se houver comunhão sob as duas espécies, observe-se o rito prescrito.

137. Enquanto o sacerdote comunga do Corpo de Cristo, inicia-se o canto da comunhão.

CANTO DE COMUNHÃO

TU ES CHRISTUS, 
FILIUS DEI VIVI,
ALLELUIA.

I. DOMINUS PASCIT ME, ET NIHIL MIHI DEERIT:
IN PASCUIS VIRENTIBUS ME COLLOCAVIT,
SUPER AQUAS QUIETIS EDUXIT ME,
ANIMAM MEAM REFECIT.

II. NAM ETSI AMBULAVERO 
IN VALLE UMBRAE MORTIS,
NON TIMEBO MALA, QUONIAM TU MECUM ES.
VIRGA TUA ET BACULUS TUUS,
IPSA ME CONSOLATA SUNT.

III. PARASTI IN CONSPECTU MEO MENSAM
ADVERSUS EOS, QUI TRIBULANT ME;
IMPINGUASTI IN OLEO CAPUT MEUM,
ET CALIX MEUS REDUNDANT.

IV. ETENIM BENIGNITAS ET MISERICORDIA 
SUBSEQUENTUR ME
OMNIBUS DIEBUS VITAE MEAE, 
ET INHABITABO IN DOMO DOMINI
IN LONGITUDINEM DIERUM.

138. Terminada a comunhão, o sacerdote, o diácono ou acólito purifica a patena e o cálice.

Enquanto se faz a purificação, o sacerdote reza em silêncio:

Jube, Domine, ut servare possimus ex pura est cor nostrum quod suscepit oris. Et turn hoc munus nobis remédium sempiternum.

139. O sacerdote pode voltar a cadeira. É aconselhável guardar um momento de silêncio ou recitar algum salmo ou canto de louvor.

CANTO

AVE VERUM CORPUS NATUM DE MARIA VIRGINE:
VERE PASSUM, IMMOLATUM IN CRUCE PRO HOMINE.
CUJUS LATUM PERFORATUM FLUXIT AQUA ET SANGUINE:
ESTO NOBIS PRAEGUSTATUM MORTIS IN EXAMINE.
O JESU DULCIS! O JESU PIE! O JESU FILII MARIAE.

140. De pé, junto à cadeira ou ao altar, o sacerdote diz:
Pres.: Oremus.
E todos, com o sacerdote, rezam algum tempo de silêncio, se ainda não o fizeram. Em seguida o sacerdote abrindo os braços diz a oração: 
Pres.: Sacra mysteriorum tuorum communio, Domine, nobis instillat perseverantem amorem qui Sanctam Mariam Magdalenam adduxit ut numquam se a Christo, Magistro suo, separaret, qui vivit et regnat in saecula saeculorum.
Ao terminar, o povo aclama:
Ass.: Amen.

Terminada a Oração depois da Comunhão, o pontífice saúda o altar e dirige-se em Procissão para a Loggia das bênçãos. Pode tanto permanecer paramentado com as vestes da Missa, como pode também usar a pluvial e estola.

RITO DA COROAÇÃO

PROCISSÃO À SACADA

Durante a Procissão cantam-se alguns cânticos ou as próprias Laudes Papais.

4. Chegados à Loggia, o papa senta-se em um trono preparado. Devido ao espaço limitado, é compreensível que ele seja acompanhado apenas pela assistência necessária, que inclui: cardeais diáconos atuando como assistentes (também durante a missa); prelados carregando uma cruz, tiara, mitra e velas; os dois cerimoniários e o cardeal protodiácono, que tem o privilégio de coroar o papa.

5. Quando o papa entra na loggia e se senta no trono, os cantores da Cappella Musicale Pontifícia entoam o moteto de Palestrina Corona aurea super caput eius. (Ecl 21):

CORONA AUREA SUPER CAPUT EJUS.
EXPRESSA SIGNO SANCTITATIS,
GLORIA HONORIS,
ET OPE FORTITUDINIS.
QUONIAM PRAEVENISTI EUM
IN BENEDICTIONIBUS DULCEDINIS,
POSUISTI IN CAPITE EIUS
CORONAM DE LAPIDE PRETIOSO.

ORAÇÕES ANTES DA COROAÇÃO.

6. Depois do canto, o Decano do Colégio Cardinalício entoa o Pater noster. A Oração do Senhor não termina com o Amen usual.
Pater noster, qui es in caelis, sanctificetur nomen tuum; adveniat regnum tuum; fiat voluntas tua, sicut in caelo et in terra. Panem nostrum cotidianum da nobis hodie, et dimitte nobis debita nostra, sicut et nos dimittimus debitoribus nostris; et ne nos inducas in tentationem, sed libera nos a malo.

7. Seguem-se os versículos e responsórios próprios para os ritos de coroação do papa. 

O Decano do Colégio dos Cardeais é respondido pelo coro. A oração termina com uma oração cantada pelo Decano do Colégio, na qual a Igreja reza pelos favores de Deus para o novo papa durante seu pontificado. O papa é mencionado nesta oração pelo nome que assumiu ao ser eleito para a Sé de Pedro.

℣.: Cantemus Domino.
℟.: Gloriose enim magnificatus est.

℣.: Buccinate in neomenia tuba.
℟.: In insigni die sollemnitatis vestrae.

℣.: Iubilate Deo, omnis terra.
℟.: Servite Domino in laetitia.

℣.: Domine, exadi orationem meam.
℟.: Et clamor meus ad te veniat.

℣.: Dominus vobiscum.
℟.: Et cum spiritu tuo.

Em seguida, o Decano, abrindo os braços, diz:
℣.: Oremus. Omnipotens sempiterne Deus, dignitas sacerdotii et auctor regni, da gratiam famulo tuo Bonifatius Pontifici nostro, Ecclesiam tuam fructuose regendi, ut qui tua clementia pater regum et rector omnium fidelium constituitur et coronatur, salubri tua dispositione cuncta bene gubernentur. Per Christum Dominum nostrum.
E o povo responde:
℟.: Amen.

Após a oração, o segundo cardeal diácono remove a mitra da cabeça do papa. 

IMPOSIÇÃO DA TIARA

Depois disso, o cardeal proto diácono pega a tiara em suas mãos, diz as palavras da coroação, e coloca a tríplice coroa na cabeça do papa:
Accipe tiaram tribus coronis ornatam et scias te esse patrem principum et regum, rectorem orbis, in terra Vicarium Salvatoris nostri Iesu Christi, cui est honor et gloria in saecula saeculorum. Amen.

A coroação se conclui com a bênção Urbi et Orbi, rezada pelo Pontífice.

BÊNÇÃO URBI ET ORBI

Segue-se o rito de despedida. 

O sacerdote abrindo os braços, saúda o povo:
Pres.: DOMINUS VOBISCUM.
O povo responde:
Ass.: ET CUM SPIRITU TUO.

Pres.: SANCTI APOSTOLI PETRUS ET PAULUS: DE QUORUM POTESTATE ET AUCTORITATE CONFIDIMUS IPSI INTERCEDANT PRO NOBIS AD DOMINUM.
Ass.: AMEN.

Pres.: PRECIBUS ET MERITIS BEATÆ MARIAE SEMPER VIRGINIS, BEATI MICHAELIS ARCHANGELI, BEATI IOANNIS BAPTISTÆ, ET SANCTORUM APOSTOLORUM PETRI ET PAULI ET OMNIUM SANCTORUM MISEREATUR VESTRI OMNIPOTENS DEUS; ET DIMISSIS OMNIBUS PECCATIS VESTRIS, PERDUCAT VOS IESUS CHRISTUS AD VITAM ÆTERNAM.
Ass.: AMEN.

Pres.: INDULGENTIAM, ABSOLUTIONEM ET REMISSIONEM OMNIUM PECCATORUM VESTRORUM, SPATIUM VERAE ET FRUCTUOSAE POENITENTIÆ, COR SEMPER PENITENS, ET EMENDATIONEM VITAE, GRATIAM ET CONSOLATIONEM SANCTI SPIRITUS; ET FINALEM PERSEVERANTIAM IN BONIS OPERIBUS TRIBUAT VOBIS OMNIPOTENS ET MISERICORS DOMINUS.
Ass.: AMEN.

Pres.: ET BENEDICTIO DEI OMNIPOTENTIS, PATRIS + ET FILII + ET SPIRITUS SANCTI + DESCENDAT SUPER VOS ET MANEAT SEMPER.
Ass.: AMEN.

Depois, o diácono ou o próprio sacerdote diz ao povo, unindo as mãos:
Pres.: ITE, MISSA EST.
O povo responde:
Ass.: DEO GRATIAS.

Então o sacerdote beija o altar em sinal de veneração, como no início. Feita a devida reverência, retira-se com os ministros.

CANTO
FIAMMA VIVA DELLA MIA SPERANZA
QUESTO CANTO GIUNGA FINO A TE!
GREMBO ETERNO D’INFINITA VITA
NEL CAMMINO IO CONFIDO IN TE.

1. OGNI LINGUA, POPOLO E NAZIONE
TROVA LUCE NELLA TUA PAROLA.
FIGLI E FIGLIE FRAGILI E DISPERSI
SONO ACCOLTI NEL TUO FIGLIO AMATO.

2. DIO CI GUARDA, TENERO E PAZIENTE:
NASCE L’ALBA DI UN FUTURO NUOVO.
NUOVI CIELI TERRA FATTA NUOVA:
PASSA I MURI SPIRITO DI VITA.
Postagem Anterior Próxima Postagem

نموذج الاتصال