LIVRETO CELEBRATIVO
SANTA MISSA DE POSSE
NA CÁTEDRA DE LATRÃO
DO SANTO PADRE
BONIFÁCIO III
Arquibasílica de São João de Latrão
04 de setembro | 20hrs
Após a Missa Inaugural do Ministério Petrino, o Santo Padre buscará realizar, conforme a proximidade de alguma festividade ou solenidade, a sua Posse como Bispo Diocesano de Roma, na Catedral de São João de Latrão — Cátedra do Bispo de Roma.
Esta celebração poderá ocorrer dentro de uma Celebração Eucarística ou de uma Celebração da Liturgia das Horas. A posse se dá conforme o rito habitual da posse de um Bispo Diocesano. As orações e leituras da Missa serão as próprias do dia litúrgico em que a celebração ocorrer.
Estarão presentes o Vigário-Geral da Diocese de Roma (que é também o Arcipreste da Basílica de Latrão) e o Capítulo dos Cônegos Lateranenses.
ENTRADA CANÔNICA
1. O Arcipreste, ao receber o Santo Padre na entrada da Basílica, apresenta-lhe a cruz para ser beijada. O Papa oscula-a e, em seguida, um dos cerimoniários lhe apresenta a caldeirinha com o hissope.
O Papa asperge o povo enquanto se dirige ao interior da Catedral.
2. Durante este momento, canta-se um canto apropriado.
IN FIDE VIVO FILII DEI,
QUI DILEXIT ME,
ET TRADIDIT SEMETIPSUM PRO ME.
VISITA AO SANTÍSSIMO SACRAMENTO
3. Concluída a aspersão, o Papa dirige-se ao Sacrário para um momento de oração silenciosa. Neste momento, ainda não se senta na Cátedra.
4. Ao terminar a adoração pessoal, dirige-se à Sacristia para se paramentar.
SANTA MISSA
ENTRADA
Antífona de Entrada - cf. Ps 85, 3.5
Misere mihi, Domine, quoniam ad te clamavi tota die: quia tu, Domine, suavis ac mitis es, et copiosus in misericordia omnibus invocantibus te.
5. Reunido o povo, o sacerdote dirige-se com os ministros ao altar, enquanto se executa o canto de entrada.
CANTATE AL SIGNORE, ALLELUIA,
UN CANTICO NUOVO, ALLELUIA.
I. CANTATE AL SIGNORE UN CANTO NUOVO,
CANTATE AL SIGNORE DA TUTTA LA TERRA,
CANTATE AL SIGNORE E BENDITE IL SUO NOME,
ANNUNZIATE DI GIORNO IN GIORNO LA SUA SALVEZZA.
II. GLI HA DATO VITTORIA LA SUA DESTRA,
E IL SUO BRACCIO SANTO.
EGLI SI È RICORDATO DEL SUO AMORE,
DELLA SUA FEDELTÀ ALLA CASA D'ISRAELE.
III. TUTTI I CONFINI DELLA TERRA
HANNO VISTO LA SALVEZZA DEL SIGNORE.
ACCLAMI AL SIGNORE TUTTA LA TERRA,
ESULTATE CON CANTI DI GIOIA.
IV. CANTATE INNI AL SIGNORE,
CON L'ARPA E CON SUONO MELODIOSO;
CON LA TROMBA E AL SUONO DEL CORNO
ACCLAMATE IL RE DELLA GLORIA.
6. Chegando ao altar, faz com os ministros uma profunda inclinação, beija o altar em sinal de veneração e, se for oportuno, incensa a cruz e o altar. Depois se dirige com os ministros à cadeira.
SAUDAÇÃO
7. Terminado o canto de entrada, o sacerdote e os fiéis, todos de pé, fazem o sinal da cruz, enquanto o sacerdote, voltado para o povo, diz:
Pres.: In nomine Patris, et Filii, et Spiritus Sancti.
O povo responde:
Ass.: Amen.
Em seguida, o sacerdote, abrindo os braços, saúda o povo, com uma das seguintes fórmulas:
Pres.: Pax vobis.
E o povo responde:
Ass.: Et cum spiritu tuo.
POSSE CANÔNICA
Após a saudação, o Santo Padre se senta na cadeira preparada e recebe a mitra.
8. Todos se assentam. O Vigário-Geral da Diocese dirige uma breve saudação ao Santo Padre. Em seguida, aproxima-se dele e profere as seguintes palavras:
Beatissime Pater Bonifatius,
Sancta Ecclesia quae est Romae hodie in gloria Domini exsultat, et Episcopum suum accipit, successorem Apostoli Petri, qui ad Cathedram suam accipiendam venit.
Hic est locus electus et benedictus, ex quo, per saeculorum decursum fideliter, petra super quam Ecclesia fundata est omnes fratres in veritate fidei confirmat, caritati omnium Ecclesiarum praesidet, eosque omnes in viis sanctitatis firmiter dirigit.
Sanctissimae Trinitati exsurgit hymnus noster laudis, gratiarum actionis atque supplicationis, ut, a finibus terrae usque ad fines eius, unus tantum grex sub uno Pastore efficiatur. Sancte Pater, filiali devotione, nos obsequentes et dociles erga vestra praecepta ac directiones profitemur.
O Santo Padre levanta-se, recebe a férula e dirige-se em procissão à Cátedra Diocesana. Assenta-se, sendo então aclamado com o canto Tu es Petrus.
CANTO
TU ES PETRUS, ET SUPER HANC PETRAM
AEDIFICABO ECCLESIAM MEAM.
ET PORTAE INFERI NON PRAEVALEBUNT ADVERSUM EAM.
ET TIBI DABO CLAVES REGNI CAELORUM.
9. O Papa é saudado pelo Vigário-Geral, por seus bispos auxiliares e pelos demais clérigos incardinados na Diocese de Roma ou nela residentes.
A celebração segue normalmente.
ATO PENITENCIAL
10. O sacerdote convida os fiéis ao ato penitencial:
Pres.: Fratres, agnoscámus peccata nostra, ut apti simus ad sacra mysteria celebranda.
Após um momento de silêncio, todos rezam:
Ass.: Confiteor Deo omnipotenti et tibi, frater, quia peccavi nimis cogitatione, verbo, opere et omissione: et, percutientes sibi pectus, dicunt:
e, batendo no peito, dizem:
mea culpa, mea culpa, mea maxima culpa. Deinde prosequuntur: Ideo precor beatam Mariam semper Virginem, omnes Angelos et Sanctos, et te, frater, orare pro me ad Dominum Deum nostrum.
Segue-se a absolvição sacerdotal:
Pres.: Miseretur nostri omnipotens Deus et, dimissis peccatis nostris, perducat nos ad vitam aeternam.
O povo responde:
Ass.: Amen.
11. Seguem as invocações Senhor, tende piedade de nós (Kýrie, eléison), caso já não tenham ocorrido no ato penitencial.
CANTO
KYRIE, ELEISON.
KYRIE, ELEISON.
CHRISTE, ELEISON.
CHRISTE, ELEISON.
KYRIE, ELEISON.
KYRIE, ELEISON.
CANTO
13. Segue-se o Hino de Louvor. Este Hino não é rezado no Advento ou na Quaresma.
Pres.: GLORIA IN EXCELSIS DEO
Ass.: ET IN TERRA PAX HOMINIBUS
BONAE VOLUNTATIS.
LAUDAMUS TE,
BENEDICIMUS TE,
ADORAMUS TE,
GLORIFICAMUS TE,
GRATIAS AGIMUS TIBI
PROPTER MAGNAM GLORIAM TUAM,
DOMINE DEUS, REX COELESTIS,
DEUS PATER OMNIPOTENS.
DOMINE FILI UNIGENITE,
IESU CHRISTE,
DOMINE DEUS, AGNUS DEI,
FILIUS PATRIS:
QUI TOLLIS PECCATA MUNDI,
MISERERE NOBIS;
QUI TOLLIS PECCATA MUNDI,
SUSCIPE DEPRECATIONEM NOSTRAM,
QUI SEDES AD DEXTERAM PATRIS,
MISERERE NOBIS.
QUONIAM TU SOLUS SANCTUS,
TU SOLUS DOMINUS,
TU SOLUS ALTISSIMUS,
IESU CHRISTE,
CUM SANCTO SPIRITU,
IN GLORIA DEI PATRIS.
AMEN.
ORAÇÃO COLETA
14. Terminado o hino, de mãos unidas, o sacerdote diz:
Pres.: Oremus.
E todos oram com o sacerdote, por algum tempo, em silêncio.
Então o sacerdote, de braços abertos, profere a oração Coleta;
Pres.: Deus virtutum, cuius est totum quod est optimum, insere pectoribus nostris tui nominis amorem, et praesta, ut in nobis, religionis augmento, quae sunt bona nutrias, ac, vigilanti studio, quae sunt nutrita custodias. Per Dominum nostrum Iesum Christum Filium tuum, qui tecum vivit et regnat in unitate Spiritus Sancti, Deus, per omnia saecula saeculorum.
ao terminar, o povo aclama:
Ass.: Amen.
LITURGIA DA PALAVRA
PRIMEIRA LEITURA
Cl 1, 9-14
15. O leitor dirige-se ao ambão e proclama a primeira leitura, que todos ouvem sentados.
Leitura da Carta de São Paulo aos Colossenses
Irmãos, desde que recebemos essas notícias, não deixamos de rezar insistentemente por vós, para que chegueis a conhecer plenamente a vontade de Deus, com toda a sabedoria e com o discernimento da luz do Espírito. Pois deveis levar uma vida digna do Senhor, para lhe serdes agradáveis em tudo. Deveis produzir frutos em toda boa obra e crescer no conhecimento de Deus, animados de muita força, pelo poder de sua glória, de muita paciência e constância. Com alegria, dai graças ao Pai, que vos tornou capazes de participar da luz, que é a herança dos santos. Ele nos libertou do poder das trevas e nos recebeu no reino de seu Filho amado, por quem temos a redenção, o perdão dos pecados.
Para indicar o fim da leitura, o leitor aclama:
Leitor: Verbum Domini.
Todos aclamam:
Ass.: Deo gratias.
SALMO RESPONSORIAL
Sl 97(98)
16. O salmista ou o cantor canta ou recita o salmo, e o povo, o refrão.
— NOTUM FECIT DOMINUS SALUTARE SUUM.
— O SENHOR FEZ CONHECER A SALVAÇÃO, E ÀS NAÇÕES, SUA JUSTIÇA;
— RECORDOU O SEU AMOR SEMPRE FIEL PELA CASA DE ISRAEL.
— OS CONFINS DO UNIVERSO CONTEMPLARAM A SALVAÇÃO DO NOSSO DEUS.
— ACLAMAI O SENHOR DEUS, Ó TERRA INTEIRA, ALEGRAI-VOS E EXULTAI!
—CANTAI SALMOS AO SENHOR AO SOM DA HARPA E DA CÍTARA SUAVE!
— ACLAMAI, COM OS CLARINS E AS TROMBETAS, AO SENHOR, O NOSSO REI!
ACLAMAÇÃO AO EVANGELHO
17. Segue o Aleluia ou outro canto estabelecido pelas rubricas, conforme o tempo litúrgico.
— ALLELUIA, ALLELUIA, ALLELUIA.
I. SE UNO MI AMA,
OSSERVERÀ LA MIA PAROLA, DICE IL SIGNORE.
II. E IL PADRE MIO LO AMERÀ,
E NOI VERREMO A LUI.
18. Enquanto isso, o sacerdote, quando se usa incenso, coloca-o no turíbulo. O diácono, que vai proclamar o Evangelho, inclinando-se profundamente diante do sacerdote, pede a bênção em voz baixa:
℣.: Iube, domne, benedicere.
O sacerdote diz em voz baixa:
Ass.: Dominus sit in corde tuo et in labiis tuis: ut digne et competenter annunties Evangelium suum: in nomine Patris, et Filii, + et Spiritus Sancti.
O diácono faz o sinal da cruz e responde:
℣.: Amen.
19. Se não houver diácono, o sacerdote, inclinado diante do altar, reza em silêncio;
Ass.: Munda cor meum ac labia mea, omnipotens Deus, ut sanctum Evangelium tuum digne valeam nuntiare.
EVANGELHO
Lc 5, 1-11
20. O diácono ou o sacerdote dirige-se ao ambão, acompanhado, se for oportuno, pelos ministros com o incenso e as velas, e diz:
℣.: Dominus vobiscum.
O povo responde:
Ass.: Et cum spiritu tuo.
O diácono, ou o sacerdote, diz:
℣.: Lectio sancti Evangelii secundum Lucam.
E, enquanto isso, faz o sinal da cruz sobre o livro e, depois, sobre si mesmo, na fronte, na boca e no peito.
O povo aclama:
Ass.: Gloria tibi, Domine.
21. Então o diácono ou o sacerdote, se for oportuno, incensa o livro e proclama o Evangelho.
℣.: Naquele tempo, Jesus estava na margem do lago de Genesaré, e a multidão apertava-se ao seu redor para ouvir a palavra de Deus. Jesus viu duas barcas paradas na margem do lago. Os pescadores haviam desembarcado e lavavam as redes. Subindo numa das barcas, que era de Simão, pediu que se afastasse um pouco da margem. Depois sentou-se e, da barca, ensinava as multidões. Quando acabou de falar, disse a Simão: “Avança para águas mais profundas, e lançai vossas redes para a pesca”. Simão respondeu: “Mestre, nós trabalhamos a noite inteira e nada pescamos. Mas, em atenção à tua palavra, vou lançar as redes”. Assim fizeram, e apanharam tamanha quantidade de peixes que as redes se rompiam. Então fizeram sinal aos companheiros da outra barca, para que viessem ajudá-los. Eles vieram, e encheram as duas barcas, a ponto de quase afundarem. Ao ver aquilo, Simão Pedro atirou-se aos pés de Jesus, dizendo: “Senhor, afasta-te de mim, porque sou um pecador!” É que o espanto se apoderara de Simão e de todos os seus companheiros, por causa da pesca que acabavam de fazer. Tiago e João, filhos de Zebedeu, que eram sócios de Simão, também ficaram espantados. Jesus, porém, disse a Simão: “Não tenhas medo! De hoje em diante tu serás pescador de homens”. Então levaram as barcas para a margem, deixaram tudo e seguiram a Jesus.
Terminado o Evangelho, o diácono ou o sacerdote diz:
℣.: Verbum Domini.
O povo aclama:
Ass.: Laus tibi, Christe.
O sacerdote beija o livro, rezando em silêncio:
Per evangelica dicta deleantur nostra delicta.
22. E se oportuno, ergue o livro e leva-o ao presidente que o beijará e abençoará o povo.
HOMILIA
23. Em seguida, faz-se a homilia, que compete ao sacerdote ou diácono; ela é obrigatória em todos domingos e festas de preceito e recomendada também nos outros dias.
PROFISSÃO DE FÉ
24. Terminada a homilia, quando for prescrito, canta-se ou recita-se o símbolo ou profissão de fé.
Ass.: Credo in unum Deum Patrem omnipotentem, Creatorem cæli et terræ, et in Iesum Christum, Filium eius unicum, Dominum nostrum,
Às palavras seguintes, até natus ex Maria Virgine, todos se inclinam.
qui conceptus est de Spiritu Sancto, natus ex Maria Virgine, passus sub Pontio Pilato, crucifixus, mortuus, et sepultus, descendit ad inferos, tertia die resurrexit a mortuis, ascendit ad cælos, sedet ad dexteram Dei Patris omnipotentis, inde venturus est iudicare vivos et mortuos. Credo in Spiritum Sanctum, sanctam Ecclesiam catholicam, sanctorum communionem, remissionem peccatorum, carnis resurrectionem, vitam æternam. Amen.
ORAÇÃO DOS FIÉIS
25. Aquele que preside convida os fiéis à Oração, dizendo:
Pres.: Irmãos e irmãs, reunidos no amor do Cristo, nosso Pastor e Cabeça da Igreja, elevemos a Deus, Pai de misericórdia, nossas preces confiantes, para que nos guie e fortaleça neste novo serviço ao Seu povo, dizendo:
E todos, a cada prece, dizem:
Ass.: Te rogamus, audi nos.
1. Pelo nosso Santo Padre, Bonifácio, a quem o Senhor confiou o ministério de pastor universal, para que, iluminado pelo Espírito Santo, governe a Igreja com sabedoria, justiça e amor, rezemos.
2. Pelos bispos, padres, diáconos e todos os ministros da Igreja, para que em comunhão com o Papa sejam testemunhas fiéis do Evangelho, anunciando a salvação de Cristo a todas as nações, rezemos.
3. Pelos governantes e autoridades civis, para que trabalhem pelo bem comum, respeitando a dignidade de toda pessoa humana e promovendo a paz e a justiça, rezemos.
4. Pelos que sofrem no corpo, na mente e no espírito, para que encontrem alívio em suas dificuldades e descubram na Igreja um sinal vivo da misericórdia divina, rezemos.
5. Por todos nós aqui reunidos, para que, fortalecidos pela palavra e pelos sacramentos, sejamos discípulos fiéis e missionários do Reino de Deus, rezemos.
De braços abertos, conclui:
Pres.: Pai misericordioso, atendei nossas súplicas e concedei-me a graça de servir à Igreja com fidelidade e amor. Por Cristo, nosso Senhor.
Ass.: Amém.
LITURGIA EUCARÍSTICA
OFERTÓRIO
26. Inicia-se o canto da preparação das oferendas, enquanto os ministros colocam no altar o corporal, o sanguinho, o cálice, a pala e o Missal.
PIETRE VIVE CON, CRISTO PIETRA VIVA,
OFFRIAMO SACRIFICI A DIO GRADITI.
I. CELEBRATE IL SIGNORE, PERCHÉ È BUONO;
PERCHÉ ETERNA È LA SUA MISERICORDIA.
LO DICA CHI TEME IL SIGNORE:
ETERNA È LA SUA MISERICORDIA.
MIA FORZA E MIO CANTO È IL SIGNORE,
IL SIGNORE È STATO MIA SALVEZZA.
LA DESTRA DEL SIGNORE SI È INNALZATA,
LA DESTRA DEL SIGNORE HA FATTO MERAVIGLIE.
II. IL SIGNORE MI HA PROVATO DURAMENTE,
MA NON MI HA CONSEGNATO ALLA MORTE.
TI RENDO GRAZIE, PERCHÉ MI HAI ESAUDITO,
PERCHÉ SEI STATO LA MIA SALVEZZA.
LA PIETRA SCARTATA DAI COSTRUTTORI
È DIVENUTA PIETRA ANGOLARE;
ECCO L’OPERA DEL SIGNORE:
UNA MERAVIGLIA AI NOSTRI OCCHI.
III. QUESTO È IL GIORNO CHE HA FATTO IL SIGNORE:
RALLEGRIAMOCI ED ESULTIAMO!
IV. SEI TU IL MIO DIO E IO TI RENDO GRAZIE,
SEI TU IL MIO DIO E IO TI ESALTO.
CELEBRATE IL SIGNORE, PERCHÉ È BUONO;
PERCHÉ ETERNA È LA SUA MISERICORDIA.
27. Convém que os fiéis expressem sua participação trazendo uma oferenda, seja pão e vinho para a celebração da Eucaristia, seja outro donativo para auxílio da comunidade e dos pobres.
28. O sacerdote, de pé junto ao altar, recebe a patena com o pão em suas mãos e, levantando-a um pouco sobre o altar, diz em silêncio:
Benedictus es, Domine, Deus universi, quia de tua largitate accepimus panem, quem tibi offerimus, fructum terrae et operis manuum hominum: ex quo nobis fiet panis vitae.
Em seguida, coloca a patena com o pão sobre o corporal.
Se o canto da preparação das oferendas não continuar, o sacerdote poderá recitar em voz alta as palavras acima, e o povo acrescentar a aclamação:
Benedíctus Deus in sǽcula!
29. O diácono ou o sacerdote coloca vinho e um pouco d'água no cálice, rezando em silêncio:
Per huius aquae et vini mysterium eius efficiamur divinitatis consortes, qui humanitatis nostrae fieri dignatus est particeps.
30. Em seguida, o sacerdote toma o cálice e, elevando-o um pouco sobre o altar, reza em silêncio:
Benedictus es, Domine, Deus universi, quia de tua largitate accepimus vinum, quod tibi offerimus, fructum vitis et operis manuum hominum, ex quo nobis fiet potus spiritualis.
Coloca o cálice sobre o corporal.
Se o canto da preparação das oferendas não continuar, o sacerdote poderá recitar em voz alta as palavras acima, e o povo acrescentar a aclamação:
Benedíctus Deus in sǽcula!
31. Em seguida o sacerdote, profundamente inclinado, reza em silêncio:
In spiritu humilitatis et in animo contrito suscipiamur a te, Domine; et sic fiat sacrificium nostrum in conspectu tuo hodie, ut placeat tibi, Domine Deus.
32. E, se for oportuno, incensa as oferendas, a cruz e o altar. Depois, o diácono ou outro ministro incensa o sacerdote e o povo.
33. Em seguida, o sacerdote, de pé ao lado do altar, lava as mãos, dizendo em silêncio:
Lava me, Domine, ab iniquitate mea, et a peccato meo munda me.
ORAÇÃO SOBRE AS OFERENDAS
34. Estando, depois, no meio do altar e voltado para o povo, o sacerdote estende e une as mãos e diz:
Pres.: Orate, fratres: ut meum ac vestrum sacrificium acceptabile fiat apud Deum Patrem omnipotentem.
O povo responde:
Ass.: Suscipiat Dominus sacrificium de manibus tuis ad laudem et gloriam nominis sui, ad utilitatem quoque nostram totiusque Ecclesiae suae sanctae.
35. Em seguida, abrindo os braços, o sacerdote reza a oração sobre as oferendas;
Pres.: Benedictionem nobis, Domine, conferat salutarem sacra semper oblatio, ut, quod agit mysterio, virtute perficiat. Per Christum Dominum nostrum.
ao terminar, o povo aclama:
Ass.: Amen.
PRECE EUCARÍSTICA
PRÆFATIO VIII DE DOMINICIS
De Ecclesia adunata ex unitate Trinitatis
36. Começando a Oração Eucarística, o sacerdote abre os braços e diz ou canta:
Pres.: Dominus vobiscum.
Ass.: Et cum spiritu tuo.
Erguendo as mãos, o sacerdote prossegue:
Pres.: Sursum corda.
Ass.: Habemus ad Dominum.
O sacerdote, com os braços abertos, acrescenta:
Pres.: Gratias agamus Domino Deo nostro.
Ass.: Dignum et iustum est.
37. O sacerdote, de braços abertos, reza o Prefácio:
Pres.: Vere dignum et iustum est, aequum et salutare, nos tibi semper et ubique gratias agere: Domine, sancte Pater, omnipotens aeterne Deus: Quia filios, quos longe peccati crimen abstulerat, per sanguinem Filii tui Spiritusque virtute, in unum ad te denuo congregare voluisti: ut plebs, de unitate Trinitatis adunata, in tuae laudem sapientiae multiformis Christi corpus templumque Spiritus nosceretur Ecclesia. Et ideo, choris angelicis sociati, te laudamus in gaudio confitentes:
SANTO
SANCTUS, SANCTUS, SANCTUS,
DOMINUS DEUS SABAOTH.
PLENI SUNT CAELI ET TERRA GLORIA TUA.
HOSANNA IN EXCELSIS.
BENEDICTUS QUI VENIT IN NOMINE DOMINI,
HOSANNA IN EXCELSIS.
PRÆX EUCHARISTICÆ II
108. O sacerdote, de braços abertos, diz:
Pres.: Vere Sanctus es, Domine, et merito te laudat omnis a te condita creatura, quia per Filium tuum, Dominum nostrum Iesum Christum, Spiritus Sancti operante virtute, vivificas et sanctificas universa, et populum tibi congregare non desinis, ut a solis ortu usque ad occasum oblatio munda offeratur nomini tuo.
109. Une as mãos e, estendendo-as sobre as oferendas, diz:
Pres.: Supplices ergo te, Domine, deprecamur, ut haec munera, quae tibi sacranda detulim us, eodem Spiritu sanctificare digneris,
une as mãos e traça o sinal da cruz, ao mesmo tempo sobre o pão e o cálice, dizendo:
ut Corpus et + Sanguis fiant Filii tui Domini nostri Iesu Christi,
une as mãos
cuius mandato haec mysteria celebramus.
Une as mãos.
110. O relato da instituição da Eucaristia seja proferido de modo claro e audível, como requer a sua natureza.
Pres.: Ipse enim in qua nocte tradebatur,
toma o pão
e, mantendo-o m pouco acima do altar, prossegue:
accepit panem et tibi gratias agens benedixit, fregit, deditque discipulis suis.
Mostra ao povo a hóstia consagrada, colocando-a na patena e genuflete em adoração.
111. Então prossegue:
Pres.: Simili modo, postquam cenatum est,
toma o cálice nas mãos
e, mantendo-o um pouco elevado acima do altar, prossegue:
accipiens calicem, et tibi gratias agens benedixit, deditque discipulis suis.
Mostra o cálice ao povo, colocando-o sobre o corporal e genuflete em adoração.
112. Em seguida, diz:
Pres.: Mysterium fidei.
A assembleia aclama:
Ass.: Mortem tuam annuntiamus, Domine, et tuam resurrectionem confitemur, donec venias.
113. O sacerdote, de braços abertos, diz:
Pres.: Memores igitur, Domine, eiusdem Filii tui salutiferae passionis necnon mirabilis resurrectionis et ascensionis in caelum, sed et prestolantes alterum eius adventum, offerimus tibi, gratias referentes, hoc sacrificium vivum et sanctum. Respice, quaesumus, in oblationem Ecclesiae tuae et, agnoscens Hostiam, cuius voluisti immolatione placari, concede, ut qui Corpore et Sanguine Filii tui reficimur, Spiritu eius Sancto repleti, unum corpus et unus spiritus inveniamur in Christo.
1C. Ipse nos tibi perficiat munus aeternum, ut cum electis tuis hereditatem consequi valeamus, in primis cum beatissima Virgine, Dei Genetrice, Maria, cum beatis Apostolis tuis et gloriosis Martyribus et omnibus Sanctis, quorum intercessione perpetuo apud te confidimus adiuvari.
2C. Haec Hostia nostrae reconciliationis proficiat, quaesumus, Domine, ad totius mundi pacem atque salutem. Ecclesiam tuam, peregrinantem in terra, in fide et caritate firmare digneris cum famulo tuo Papa nostro Bonifatius, cum episcopali ordine et universo clero et omni populo acquisitionis tuae. Votis huius familiae, quam tibi astare voluisti, adesto propitius. Omnes filios tuos ubique dispersos tibi, clemens Pater, miseratus coniunge.
3C. Fratres nostros defunctos et omnes qui, tibi placentes, ex hoc saeculo transierunt, in regnum tuum benignus admitt e, ubi fore speramus, ut simul gloria tua perenniter satiemur,
une as mãos
per Christum Dominum nostrum, per quem mundo bona cuncta largiris.
114. Ergue a patena com a hóstia e o cálice, dizendo:
Pres.: Per ipsum, et cum ipso, et in ipso, est tibi Deo Patri omnipotenti, in unitate Spiritus Sancti, omnis honor et gloria per omnia sǽcula sæculorum.
A assembleia aclama:
Ass.: Amen.
RITO DA COMUNHÃO
ORAÇÃO DO SENHOR
Pater noster - Cantado
48. Tendo colocado o cálice e a patena sobre o altar, o sacerdote, de mãos unidas:
Pres.: Praeceptis salutaribus moniti, et divina institutione formati, audemus dicere:
O sacerdote abre os braços e prossegue com o povo:
Ass.: Pater noster, qui es in caelis: sanctificetur nomen tuum; adveniat regnum tuum; fiat voluntas tua, sicut in caelo, et in terra. Panem nostrum quotidianum da nobis hodie; et dimitte nobis debita nostra, sicut et nos dimittimus debitoribus nostris; et ne nos inducas in tentationem; sed libera nos a malo.
49. O sacerdote prossegue sozinho, de braços abertos:
Pres.: Libera nos, quaesumus, Domine, ab omnibus malis, da propitius pacem in diebus nostris, ut, ope misericordiae tuae adiuti, et a peccato simus semper liberi et ab omni perturbatione securi: exspectantes beatam spem et adventum Salvatoris nostri Iesu Christi.
O sacerdote une as mãos.
O povo conclui a oração, aclamando:
Ass.: Quia tuum est regnum, et potestas, et gloria in saecula.
50. O sacerdote, de braços abertos, diz em voz alta:
Pres.: Domine Iesu Christe, qui dixisti Apostolis tuis: Pacem relinquo vobis, pacem meam do vobis: ne respicias peccata nostra, sed fidem Ecclesiae tuae; eamque secundum voluntatem tuam pacificare et coadunare digneris.
O sacerdote une as mãos e conclui:
Qui vivis et regnas in saecula saeculórum.
O povo responde:
Ass.: Amen.
51. O sacerdote, voltado para o povo, estendendo e unindo as mãos, acrescenta:
Pres.: Pax Domini sit semper vobiscum.
O povo responde:
Ass.: Et cum spíritu tuo.
52. Em seguida, se for oportuno, o diácono ou o sacerdote diz:
℣.: Offerte vobis pacem.
E todos, segundo o costume do lugar, manifestam uns aos outros a paz e a caridade; o sacerdote dá a paz ao diácono e a outros ministros.
53. Em seguida, o sacerdote parte o pão consagrado sobre a patena e coloca um pedaço no cálice, rezando em silêncio:
Haec commixtio Corporis et Sanguinis Domini nostri Iesu Christi fiat accipientibus nobis in vitam aeternam.
CANTO
AGNUS DEI, QUI TOLLIS PECCATA MUNDI,
MISERERE NOBIS.
AGNUS DEI, QUI TOLLIS PECCATA MUNDI,
MISERERE NOBIS.
AGNUS DEI, QUI TOLLIS PECCATA MUNDI,
DONA NOBIS PACEM.
54. Essas palavras podem ser repetidas várias vezes, se a fração do pão se prolonga. Contudo, na última vez se diz: dona nobis pacem.
55. Em seguida, o sacerdote, de mãos unidas, reza em silêncio:
Domine Iesu Christe, Fili Dei vivi, qui ex voluntate Patris, cooperante Spiritu Sancto, per mortem tuam mundum vivificasti: libera me per hoc sacrosanctum Corpus et Sanguinem tuum ab omnibus iniquitatibus meis et universis malis: et fac me tuis semper inhaerere mandatis, et a te numquam separari permittas.
Ou:
Perceptio Corporis et Sanguinis tui, Domine Iesu Christe, non mihi proveniat in iudicium et condemnationem: sed pro tua pietate prosit mihi ad tutamentum mentis et corporis, et ad medelam percipiendam.
56. O sacerdote faz genuflexão, toma a hóstia na mão e, elevando-a um pouco sobre a patena ou sobre o cálice, diz em voz alta, voltado para o povo:
Pres.: Ecce Agnus Dei, ecce qui tollit peccata mundi. Beáti qui ad cenam Agni vocati sunt.
E acrescenta, com o povo, uma só vez:
Ass.: Dómine, non sum dignus, ut intres sub tectum meum, sed tantum dic verbo, et sanabitur anima mea.
COMUNHÃO
57. O sacerdote, voltado para o altar, reza em silêncio:
Corpus Christi custodiat me in vitam aeternam.
E reverentemente comunga o Corpo de Cristo.
Depois, segura o cálice e reza em silêncio:
Sanguis Christi custodiat me in vitam aeternam.
E reverentemente comunga o Sangue de Cristo.
58. Em seguida, toma a patena ou o cibório, aproxima-se dos que vão comungar e mostra a hóstia um pouco elevada a cada um deles, dizendo:
℣.: Corpus Christi.
O que vai comungar responde:
℟.: Amen.
E comunga.
59. O diácono ou o ministro extraordinário da distribuição da sagrada Comunhão, ao distribuir a sagrada Comunhão, procede do mesmo modo.
60. Se houver comunhão sob as duas espécies, observe-se o rito prescrito.
Antífona da Comunhão - Mt 5, 9-10
Beati pacifici, quoniam filii Dei vocabuntur. Beati qui persecutionem patiuntur propter iustitiam, quoniam ipsorum est regnum caelorum.
61. Enquanto o sacerdote comunga do Corpo de Cristo, inicia-se o canto da comunhão.
ANIMA CHRISTI, SANCTIFICA ME.
CORPUS CHRISTI, SALVA ME.
SANGUIS CHRISTI, INEBRIA ME.
AQUA LATERIS CHRISTI, LAVA ME.
I. PASSIO CHRISTI, CONFORTA ME,
O BONE JESU, EXAUDI ME.
INTRA TUA VULNERA ABSCONDE ME.
II. NE PERMITTAS A TE ME SEPARARI,
AB HOSTE MALIGNO DEFENDE ME.
IN HORA MORTIS MEAE VOCA ME.
III. ET JUBE ME VENIRE AD TE,
UT CUM SANCTIS TUIS LAUDEM TE
PER INFINITA SAECULA SAECULORUM, AMEN.
62. Terminada a comunhão, o sacerdote, o diácono ou acólito purifica a patena e o cálice.
Enquanto se faz a purificação, o sacerdote reza em silêncio:
Quod ore sumpsimus, Domine, pura mente capiamus, et de munere temporali fiat nobis remedium sempiternum.
Então o sacerdote pode voltar a cadeira. É aconselhável guardar algum tempo de silêncio sagrado ou proferir um salmo ou outro cântico de louvor.
ORAÇÃO DEPOIS DA COMUNHÃO
63. Em seguida, junto ao altar ou à cadeira, o sacerdote, de pé, voltado para o povo, diz de mãos unidas:
Pres.: Oremus.
E todos, com o sacerdote, rezam algum tempo em silêncio, se ainda não o fizeram. Em seguida, o sacerdote, de braços abertos, diz:
Pres.: Pane mensae caelestis refecti, te, Domine, deprecamur, ut hoc nutrimentum caritatis corda nostra confirmet, quatenus ad tibi ministrandum in fratribus excitemur. Per Christum Dominum nostrum.
Pres.: Pane mensae caelestis refecti, te, Domine, deprecamur, ut hoc nutrimentum caritatis corda nostra confirmet, quatenus ad tibi ministrandum in fratribus excitemur. Per Christum Dominum nostrum.
Ao terminar, o povo aclama:
Ass.: Amen.
BÊNÇÃO FINAL
64. O Bispo recebe a mitra e, estendendo as mãos, diz:
Pres.: Dominus vobiscum.
Todos respondem:
Ass.: Et cum spiritu tuo.
O sacerdote ou diácono diz:
℣.: Inclinate vos ad benedictionem.
O celebrante diz:
Pres.: Sit nomen Domini benedictum.
Ass.: Ex hoc nunc et usque in sǽculum.
Pres.: Adiutórium nostrum in nomine Domini,
Ass.: Qui fecit cælum et terram.
65. Então o celebrante recebe o báculo, se o utilizar, e diz:
Pres.: Benedícat vos omnípotens Deus,
e fazendo três vezes o sinal da cruz sobre o povo, acrescenta:
Pater +, et Fílius +, et Spíritus + Sanctus.
Todos:
Ass.: Amen.
66. Depois, o diácono ou o próprio sacerdote diz ao povo, unindo as mãos:
℣.: Ite, missa est.
O povo responde:
Ass.: Deo gratias.
ANTÍFONA
SALVE, REGINA, MATER MISERICORDIAE;
VITA, DULCEDO, ET SPES NOSTRA, SALVE.
AD TE CLAMAMUS, EXULES FILII HEVAE.
AD TE SUSPIRAMUS, GEMENTES ET FLENTES,
IN HAC LACRIMARUM VALLE.
EIA ERGO, ADVOCATA NOSTRA,
ILLOS TUOS MISERICORDES OCULOS
AD NOS CONVERTE.
ET JESUM BENEDICTUM FRUCTUM VENTRIS TUI,
NOBIS POST HOC EXILIUM OSTENDE.
O CLEMENS, O PIA,
O DULCIS VIRGO MARIA.
67. Então o sacerdote beija o altar em sinal de veneração, como no início. Feita a devida reverência, retira-se com os ministros.
68. Caso ocorra ainda alguma ação litúrgica, omite-se o rito de despedida.
Labels:
Entrega do Pálio Pastoral
Livreto
Livreto Celebrativo
Papa Bonifácio III
Posse Canônica
Posse na Cátedra de Latrão