SANTA MISSA DE
ENTRONIZAÇÃO E COROAÇÃO PONTIFÍCIA
DE SUA SANTIDADE O PAPA
SISTO
Basílica de São Pedro
05 de Fevereiro de 2025 - 19h
O Santo Padre com os cardeais sai da sacristia da Basílica de São Pedro em direção ao túmulo. Os Cardeais, Bispos e presbíteros aguardam na praça.
Acompanham durante a procissão da sacristia da Basílica de São Pedro até ao túmulo somente os cerimoniários, o Cardeal Decano, Vice-Decano e o Proto-Diácono em conjunto com os diáconos.
Saindo da sacristia dirige-se ao túmulo de São Pedro. Durante a procissão, por 3 vezes, o Mestre de Cerimônias Pontifícias ajoelha-se, voltado para o papa, e queima uma estopa dizendo:
Proto-Diácono: SANCTE PA-A-ATER, SIC TRANSIT GLORIA MU-U-U-UNDI!
Chegando ao túmulo, o Santo Padre depõe a mitra e a férula, reza um instante em silêncio e, pondo incenso no turíbulo, incensa o túmulo. Enquanto isso, os cerimoniários recolhem as insígnias papais e se formam para a Procissão.
Ao terminar a incensação, o Santo Padre toma a férula e a mitra e sai em direção à Praça de São Pedro com a comitiva.
Durante a procissão, cante-se as laudes papais , devem ser cantadas por um e respondidas por todos, esta finda-se quando o Papa já tenha terminado de incensar o Altar.
CANTO
CHRISTUS VINCIT! CHRISTUS REGNAT! CHRISTUS IMPERAT!
EXAUDI, CHRISTE
EXAUDI, CHRISTE
ECCLESIAE SANTAE DEI SALUS PERPETUA
REDEMPTOR MUNDI, TU ILLAM ADIUVA
SANCTA MARIA, TU ILLAM ADIUVA
SANCTA MATER ECCLESIAE, TU ILLAM ADIUVA
REGINA APOSTOLORUM, TU ILLAM ADIUVA
SANCTE MICHAEL, GABRIEL ET RAPHAEL TU ILLAM ADIUVA
SANCTE IOANNES BAPTISTA, TU ILLAM ADIUVA
SANCTE IOSEPH, TU ILLAM ADIUVA
IACOBUS, SUMMO PONTIFICI ET UNIVERSALI PAPE, VITA!
SALVATOR MUNDI, TU ILLUM ADIUVA
SANCTE PETRE, TU ILLUM ADIUVA
SANCTE PAULE, TU ILLUM ADIUVA
CHRISTUS VINCIT! CHRISTUS REGNAT! CHRISTUS IMPERAT!
EXAUDI, CHRISTE.
EXAUDI, CHRISTE
EPISCOPIS CATHOLICAE ET APOSTOLICAE FIDEI CULTORIBUS,
EORUMQUE CURIS FIDELIBUS, VITA!
SALVATOR MUNDI, TU ILLOS ADIUVA
SANCTE ANDREA, TU ILLOS ADIUVA
SANCTE IACOBE, TU ILLOS ADIUVA
SANCTE IOANNES, TU ILLOS ADIUVA
SANCTE THOMA, TU ILLOS ADIUVA
SANCTE IACOBE, TU ILLOS ADIUVA
SANCTE PHILIPPE, TU ILLOS ADIUVA
SANCTE BARTHOLOMAEE, TU ILLOS ADIUVA
SANCTE MATTHAEE, TU ILLOS ADIUVA
SANCTE SIMON, TU ILLOS ADIUVA
SANCTE THADDAEE, TU ILLOS ADIUVA
SANCTE MATTHIA, TU ILLOS ADIUVA
SANCTE BARNABA, TU ILLOS ADIUVA
SANCTE LUCA, TU ILLOS ADIUVA
SANCTE MARCE, TU ILLOS ADIUVA
SANCTI TIMOTHEE ET TITE, VOS ILLOS ADIUVATE
CHRISTUS VINCIT! CHRISTUS REGNAT! CHRISTUS IMPERAT!
EXAUDI, CHRISTE.
EXAUDI, CHRISTE
SANCTI PROTOMARTYRES ROMANI, VOS ILLOS ADIUVATE
SANCTE IGNATI, TU ILLOS ADIUVA
SANCTE POLYCARPE, TU ILLOS ADIUVA
SANCTE CYPRIANE, TU ILLOS ADIUVA
SANCTE BONIFATI, TU ILLOS ADIUVA'
SANCTE STANISLAE, TU ILLOS ADIUVA
SANCTE THOMA, TU ILLOS ADIUVA
SANCTI IOANNES ET THOMA VOS ILLOS ADIUVATE
SANCTE IOSAPHAT, TU ILLOS ADIUVA
SANCTE PAULE, TU ILLOS ADIUVA
SANCTE IOANNES ET ISAAC, VOS ILLOS ADIUVATE
SANCTE PETRE, TU ILLOS ADIUVA
SANCTE CAROLE, TU ILLOS ADIUVA
SANCTA AGNES, TU ILLOS ADIUVA
SANCTA CAECILIA, TU ILLOS ADIUVA
OMNES SANCTI MARTYRES, VOS ILLOS ADIUVATE
SANCTE CLEMENS TU ILLOS ADIUVA
SANCTE ATHANASI, TU ILLOS ADIUVA
SANCTE LEO MAGNE, TU ILLOS ADIUVA
SANCTE GREGORIO MAGNE, TU ILLOS ADIUVA
SANCTE AMBROSI, TU ILLOS ADIUVA
SANCTE AUGUSTINE, TU ILLOS ADIUVA
SANCTI BASILI ET GREGORI, VOS ILLOS ADIUVATE
SANCTE IOANNES, TU ILLOS ADIUVA
SANCTE MARTINE, TU ILLOS ADIUVA
SANCTE PATRICI, TU ILLOS ADIUVA
SANCTI CYRILLE ET METHODI, VOS ILLOS ADIUVATE
SANCTE CAROLE, TU ILLOS ADIUVA
SANCTE ROBERTE, TU ILLOS ADIUVA
SANCTE FRANCISCE, TU ILLOS ADIUVA
SANCTE IOANNES NEPOMUCENE, TU ILLOS ADIUVA
SANCTE PIE, TU ILLOS ADIUVA
OMNES SANCTI POTIFICES ET DOCTORES, VOS ILLOS ADIUVATE
CHRISTUS VINCIT! CHRISTUS REGNAT! CHRISTUS IMPERAT!
EXAUDI, CHRISTE.
EXAUDI, CHRISTE
POPULIS CUNCTIS ET OMNIBUS HOMINIBUS BONAE VOLUNTATIS:
PAX A DEO, RERUM UBERTAS MORUMQUE CIVILIUM RECTITUDO.
SANCTE ANTONI, TU ILLOS ADIUVA
SANCTE BENEDICTE, TU ILLOS ADIUVA
SANCTE BERNARDE, TU ILLOS ADIUVA
SANCTE FRANCISCE, TU ILLOS ADIUVA
SANCTE DOMINICE, TU ILLOS ADIUVA
SANCTE PHILIPPE, TU ILLOS ADIUVA
SANCTE VINCENTI, TU ILLOS ADIUVA
SANCTE IOANNES MARIA, TU ILLOS ADIUVA
SANCTA CATHARINA, TU ILLOS ADIUVA
SANCTA TERESIA A IESU, TU ILLOS ADIUVA
SANCTA ROSA, TU ILLOS ADIUVA
OMNES SANCTI PRESBYTERI ET RELIGIOSI, VOS ILLOS ADIUVATE
OMNES SANCTI LAICI, VOS ILLOS ADIUVATE
CHRISTUS VINCIT! CHRISTUS REGNAT! CHRISTUS IMPERAT!
IPSI SOLI IMPERIUM,
LAUS ET IUBILATIO
PER SAECULA SAECULORUM.
AMEN
CHRISTUS VINCIT! CHRISTUS REGNAT! CHRISTUS IMPERAT!
TEMPORA BONA HABEANT! TEMPORA BONA HABEANT!
REDEMPTI SANGUINE CHRISTI.
FELICITER! FELICITER! FELICITER!
PAX CHRISTI VENIAT!
REGNUM CHRISTI VENIAT!
DEO GRATIAS!
AMEN
Chegado ao altar, mesmo que se cante a Ladainha, esta conclui-se com o cantico Deo Gratias, Amen e segue-se logo de imediato para a Antífona de Entrada (Introito). O presidente beija o altar e incensa-o.
CANTO
DIGNUS EST AGNUS QUI OCCISUS EST,
ACCIPERE VIRTUTEM, ET DIVINITATEM,
ET SAPIENTIAM, ET FORTITUDINEM, ET HONOREM.
IPSI GLORIA ET IMPERIUM IN SAECULA SAECULORUM.
DEUS, IUDICIUM TUUM REGI DA:
ET IUSTITIAM TUAM FILIO REGIS.
SAUDAÇÃO
2. Terminado o canto de entrada, toda a assembleia, de pé, faz o sinal da cruz, enquanto o sacerdote diz:
Pres: IN NOMINE PA-A-TRIS, ET FILI-I-I, ET SPIRITUS SA-A-NCTI.
Ass: AM-E-E-N.
O sacerdote, voltado para o povo e abrindo os braços, saúda-o com a seguinte fórmula:
Pres: DOMINUS VOB-I-I-SCUM
Ass: E-ET CUM SPIRITU TU-U-O
3. O sacerdote, diácono ou outro ministro devidamente preparado poderá, em breves palavras, introduzir os fiéis na missa do dia.
ATO PENITENCIAL
Segue-se o ato penitencial. O sacerdote convida os fiéis à penitência:
Pres: Fratres, agnoscamus peccata nostra, ut apti simus ad sacra mysteria celebranda.
Ass: Confiteor Deo omnipotenti et vobis, fratres, quia peccavi nimis cogitatione, verbo, opere et omissione: et, percutientes sibi pectus, dicunt: mea culpa, mea culpa, mea maxima culpa. Ideo precor beatam Mariam semper Virginem, omnes Angelos et Sanctos, et vos, fratres, orare pro me ad Dominum Deum nostrum.
Pres: Misereatur nostri omnipotens Deus et, dimissis peccatis nostris, perducat nos ad vitam aeternam.
Pres: Amen.
4. Segue-se as invocações Senhor tende piedade de nós, caso já não tenham ocorrido no ato penitencial.
CANTO
KYRIE ELEISON
KYRIE ELEISON
KYRIE ELEISON
CHRISTE ELEISON
CHRISTE ELEISON
CHRISTE ELEISON
KYRIE ELEISON
KYRIE ELEISON
KYRIE ELEISON
RITOS DE ENTRONIZAÇÃO
O Santo Padre se assenta em seu trono, sem mitra. Os 3 cardeais seguintes, aproximam-se dele, de mitra, impõem as mãos sobre sua cabeça e dizem:
Cardeal-Bispo 1: Dei, ut praesentem, sine honore, quotiens mente sedula Hunc invocat sedem, ut peteret a te ad nos, et super hunc fámulum tuum, quem elegistis et culmen totius communitatis apostolicae, iudicare gentem suam fausta illi, qui venerunt dignitatem majora dona ut summum artificium exerceat elevastes ut.
Cardeal-Bispo 2: Respice, quæsumus; ut, ejus solito per modum amoris, qui effusus est super hunc famulum tuum, per gratiam Spiritus Sancti ita ut ab hoc famulo Dei arcano modo comparuit, qui est caput Ecclesiae nostrae, et confortabatur plenus sit virtus.
Cardeal-Bispo 3: Deus, qui vellent esse in Apostolo Petri consistere primus in interiore communionis in illos, et in universae christianae religionis lucratus est malum, non peto olheis propiciamente super hunc fámulum tuum, et habens humilem sella est repente ille ad Apostolorum Principis throni quod ad dignitatem elevari possunt cumulant laudes et virtutes; In gravi et gubernandi Ecclesiam; Auxilium facere dignum te et benedicam tibi vitia pro merito possis.
O Cardeal Bispo de Óstia então coloca o anel no dedo de sua santidade.
O cardeal proto-diácono coloca o pálio sobre os seus ombros dizendo:
Cardeal proto-Diácono: Et accipere se pallio induerit, quod est plenitudo honoris Pontificii Institution enim ex Deo Altissimo: et gloria ex virgine Maria mater eius, et sanctorum Apostolorum Petri et Pauli, et sancta Romana ecclesia.
O Santo Padre coloca a mitra e recebe, então, os cumprimentos dos cardeais presentes.
Enquanto isso, canta-se.
CANTO
TU ES PETRUS
ET SUPER HANC PETRAM AEDIFICABO ECCLESIAM MEAM
ET PORTAE INFERI NON PRAEVALEBUNT ADVERSUS EAM.
ET TIBI DABO CLAVES REGNI CAELORUM.
Depondo a mitra, o Santo Padre levanta-se e procede a missa.
HINO DE LOUVOR
5. Quando for prescrito, canta-se ou recita-se o Hino de Louvor.
CANTO
GLORIA IN EXCELSIS DEO
ET IN TERRA PAX HOMINIBUS BONÆ VOLUNTATIS,
BONÆ VOLUNTATIS!
NÓS VOS LOUVAMOS, NÓS VOS BENDIZEMOS,
NÓS VOS ADORAMOS, NÓS VOS GLORIFICAMOS,
NÓS VOS DAMOS GRAÇAS POR VOSSA IMENSA GLÓRIA.
SENHOR DEUS, REI DOS CÉUS, DEUS PAI TODO-PODEROSO.
SENHOR, FILHO UNIGÊNITO, JESUS CRISTO.
SENHOR DEUS, CORDEIRO DE DEUS, FILHO DE DEUS PAI.
VÓS QUE TIRAIS O PECADO DO MUNDO,
TENDE PIEDADE DE NÓS.
VÓS QUE TIRAIS O PECADO DO MUNDO,
ACOLHEI A NOSSA SÚPLICA.
VÓS QUE ESTAIS À DIREITA DO PAI,
TENDE PIEDADE DE NÓS.
SÓ VÓS SOIS O SANTO, SÓ VÓS, O SENHOR,
SÓ VÓS, O ALTÍSSIMO, JESUS CRISTO,
COM O ESPÍRITO SANTO,
NA GLÓRIA DE DEUS PAI,
NA GLÓRIA DE DEUS PAI.
AMÉM.
ORAÇÃO COLETA
6. Terminado o hino, de mãos unidas, o sacerdote diz:
Pres: OR-E-E-MUS.
Então, o sacerdote abrindo os braços reza a oração:
Então, o sacerdote abrindo os braços reza a oração:
Deus, qui providéntiae tuae consílio super beátum Petrum, céteris Apóstolis praepósitum, Ecclésiam tuam aedificári voluísti, réspice propítius per me, indignus servus tuis, et concéde, ut, quem Petri constituísti successórem, pópulo tuo visíbile sit unitátis fídei et communiónis princípium et fundaméntum. Per Dominum nostrum Iesum Christum, Filium tuum, in unitáte Spíritus Sancti Spiritus, per omnia saecula saeculorum.
Ass: Amen.
PRIMEIRA LEITURA
(Ez 34,11-16)
Vou apascentá-las conforme o direito.
7. O leitor dirige-se ao ambão para a primeira leitura, que todos ouvem sentados.
— Leitura da Profecia de Ezequiel.
Assim diz o Senhor Deus: “Vede! Eu mesmo vou procurar minhas ovelhas e tomar conta delas. Como o pastor toma conta do rebanho, de dia, quando se encontra no meio das ovelhas dispersas, assim vou cuidar de minhas ovelhas e vou resgatá-las de todos os lugares em que forem dispersadas num dia de nuvens e escuridão. Vou retirar minhas ovelhas do meio dos povos e recolhê-las do meio dos países para conduzi-las à sua terra. Vou apascentar as ovelhas sobre os montes de Israel, nos vales dos riachos e em todas as regiões habitáveis do país. Vou apascentá-las em boas pastagens e nos altos montes de Israel estará o seu abrigo. Ali repousarão em prados verdejantes e pastarão em férteis pastagens sobre os montes de Israel. Eu mesmo vou apascentar as minhas ovelhas e fazê-las repousar – oráculo do Senhor Deus. Vou procurar a ovelha perdida, reconduzir a extraviada, enfaixar a da perna quebrada, fortalecer a doente, e vigiar a ovelha gorda e forte. Vou apascentá-las conforme o direito”.
— VERBU-U-U-U-U-M DOMINI-I-I-I-I
Ass: DE-E-E-O GRA-A-A-TIAS
SALMO RESPONSORIAL
(Sl 22)
8. O salmista ou o cantor recita o salmo, e o povo o estribilho.
— O SENHOR É MEU PASTOR, NADA ME FALTARÁ.
Ass: O SENHOR É MEU PASTOR, NADA ME FALTARÁ.
— O Senhor é o pastor que me conduz; não me falta coisa alguma. Pelos prados e campinas verdejantes ele me leva a descansar. Para as águas repousantes me encaminha, e restaura as minhas forças.
Ass: O SENHOR É MEU PASTOR, NADA ME FALTARÁ.
– Ele me guia no caminho mais seguro, pela honra do seu nome. Mesmo que eu passe pelo vale tenebroso, nenhum mal eu temerei. Estais comigo com bastão e com cajado, eles me dão a segurança!
Ass: O SENHOR É MEU PASTOR, NADA ME FALTARÁ.
— Preparais à minha frente uma mesa, bem à vista do inimigo; com óleo vós ungis minha cabeça, e o meu cálice transborda.
Ass: O SENHOR É MEU PASTOR, NADA ME FALTARÁ.
— Felicidade e todo bem hão de seguir-me, por toda a minha vida; e, na casa do Senhor, habitarei pelos tempos infinitos.
Ass: O SENHOR É MEU PASTOR, NADA ME FALTARÁ.
SEGUNDA LEITURA
(1 Pd 5, 1-4)
Sede pastores do rebanho de Deus, confiado a vós.
9. Se houver segunda leitura, o leitor a fará no ambão, como acima.
— Leitura da Primeira Carta de São Pedro.
Caríssimos: Exorto aos presbíteros que estão entre vós, eu, presbítero como eles, testemunha dos sofrimentos de Cristo e participante da glória que será revelada: Sede pastores do rebanho de Deus, confiado a vós; cuidai dele, não por coação, mas de coração generoso; não por torpe ganância, mas livremente; não como dominadores daqueles que vos foram confiados, mas antes, como modelos do rebanho. Assim, quando aparecer o pastor supremo, recebereis a coroa permanente da glória.
— VERBU-U-U-U-U-M DOMINI-I-I-I-I
Ass: DE-E-E-O GRA-A-A-TIAS
10. Segue-se o Aleluia ou outro canto.
11. Enquanto isso, o sacerdote, se usar incenso, coloca-o no turíbulo. O diácono que vai proclamar o Evangelho, inclinando-se diante do sacerdote, pede a bênção em voz baixa:
Diác: Da mihi benedictionem tuam.
O sacerdote diz em voz baixa:
Pres: Dominus sit in corde tuo et in labiis tuis: ut digne valeam nuntiare Evangelium suum: in nomine Patris et Filii + et Spiritus Sancti.
Diác: Amen
O diácono, ou o sacerdote, fazendo o sinal da cruz no livro e, depois, na fronte, na boca e no peito, diz:
Diác ou Sac: PROCLAMATIO ET EVANGELII IESU CHRISTI, SECUNDUM MATHE-U-U-U-UM.
Ass: GLORIA TIBI, DOMINE-E-E-E-E.
Então o diácono ou o sacerdote, se for oportuno, incensa o livro e proclama o Evangelho.
13. Terminado o Evangelho, o diácono ou o sacerdote diz:
10. Segue-se o Aleluia ou outro canto.
ACLAMAÇÃO AO EVANGELHO
ALLELUIA, ALLELUIA, ALLELUIA.
ALLELUIA, ALLELUIA, ALLELUIA.
TU ES PETRUS
ET SUPER HANC PETRAM
AEDIFICABO ECCLESIAM MEAM
ET PORTAE INFERI NON PRAEVALEBUNT
ADVERSUS EAM.
11. Enquanto isso, o sacerdote, se usar incenso, coloca-o no turíbulo. O diácono que vai proclamar o Evangelho, inclinando-se diante do sacerdote, pede a bênção em voz baixa:
Diác: Da mihi benedictionem tuam.
O sacerdote diz em voz baixa:
Pres: Dominus sit in corde tuo et in labiis tuis: ut digne valeam nuntiare Evangelium suum: in nomine Patris et Filii + et Spiritus Sancti.
Diác: Amen
EVANGELHO
(Mt 2, 1-12)
Viemos do Oriente adorar o Rei.
12. O diácono ou o sacerdote dirige-se ao ambão, acompanhado, se for oportuno, pelos ministros com o incenso e as velas, e diz:
Diác ou Sac: DOMINUS VOBISC-U-U-U-UM.
Ass: ET CUM SPIRITU TU-U-U-U-O.
O diácono, ou o sacerdote, fazendo o sinal da cruz no livro e, depois, na fronte, na boca e no peito, diz:
Diác ou Sac: PROCLAMATIO ET EVANGELII IESU CHRISTI, SECUNDUM MATHE-U-U-U-UM.
Ass: GLORIA TIBI, DOMINE-E-E-E-E.
Então o diácono ou o sacerdote, se for oportuno, incensa o livro e proclama o Evangelho.
Diác ou Sac: Naquele tempo: Jesus foi à região de Cesaréia de Filipe e ali perguntou aos seus discípulos: "Quem dizem os homens ser o Filho do Homem?" Eles responderam: "Alguns dizem que é João Batista; outros que é Elias; Outros ainda, que é Jeremias ou algum dos profetas". Então Jesus lhes perguntou: "E vós, quem dizeis que eu sou?" Simão Pedro respondeu: "Tu és o Messias, o Filho do Deus vivo". Respondendo, Jesus lhe disse: "Feliz es tu, Simão, filho de Jonas, porque não foi um ser humano que te revelou isso, mas o meu Pai que está no céu. Por isso eu te digo que tu és Pedro, e sobre esta pedra construirei a minha Igreja, e o poder do inferno nunca poderá vencê-la. Eu te darei as chaves do Reino dos Céus: tudo o que tu ligares na terra será ligado nos céus; tudo o que tu desligares na terra será desligado nos céus".
13. Terminado o Evangelho, o diácono ou o sacerdote diz:
Diác ou Sac: VERBUM D-O-O-O-O-OMINI.
Ass: LAUS TIBI, CHRISTE-E-E-E-E-E-E.
HOMILIA
PROFISSÃO DE FÉ
Simbolo Apostólico
15. Terminada a homilia, seja feita, quando prescrita, a profissão de fé:
Credo in unum Deum Patrem omnipotentem, Creatorem cæli et terræ, et in Iesum Christum, Filium eius unicum, Dominum nostrum,
Às palavras seguintes, até natus ex Maria Virgine, todos se inclinam.
qui conceptus est de Spiritu Sancto, natus ex Maria Virgine, passus sub Pontio Pilato, crucifixus, mortuus, et sepultus, descendit ad inferos, tertia die resurrexit a mortuis, ascendit ad cælos, sedet ad dexteram Dei Patris omnipotentis, inde venturus est iudicare vivos et mortuos. Credo in Spiritum Sanctum, sanctam Ecclesiam catholicam, sanctorum communionem, remissionem peccatorum, carnis resurrectionem, vitam æternam. Amen.
ORAÇÃO DOS FIÉIS
Pres: Ad Deum Patrem omnipoténtem, qui vult omnes hómines salvos fíeri et ad agnitiónem veritátis veníre, tota mentis nostrae, fratres caríssimi, dirigátur orátio:
Ass: Te rogamos, audi-nos.
Leitor: Pro Papa nostros Sixtus Ecclésia sancta Dei; ut eam Dóminus custodíre et fovére dignétur, Dóminum deprecémur.
Ass: Te rogamos, audi-nos.
Leitor: Pro totíus orbis pópulis; ut inter eos Dóminus concórdiam serváre dignétur, Dóminum deprecémur.
Ass: Te rogamos, audi-nos.
Leitor: Pro ómnibus qui váriis premúntur necessitátibus; ut omnes Dóminus subleváre dignétur, Dóminum deprecémur.
Ass: Te rogamos, audi-nos.
Leitor: Pro nobismetípsis ac pro nostra communitáte; ut nos omnes Dóminus hóstiam sibi acceptábilem admíttere dignétur, Dóminum deprecémur.
Ass: Te rogamos, audi-nos.
Pres: Deus, refúgium nostrum et virtus, adésto piis Ecclésiae tuae précibus, auctor ipse pietátis, et praesta, ut, quod fidéliter pétimus, efficáciter consequámur. Per Christum Dóminum nostrum.
Ass: Amen.
OFERTÓRIO
17. Inicia-se o canto do ofertório, enquanto os ministros colocam no altar o corporal, o sanguinho , o cálice e o missal.
CANTO DE OFERTÓRIO
UBI CARITAS ET AMOR, DEUS IBI EST.
CONGREGAVIT NOS IN UNUM CHRISTI AMOR.
EXSULTEMUS, ET IN IPSO JUCUNDEMUR.
TIMEAMUS, ET AMEMUS DEUM VIVUM.
ET EX CORDE DILIGAMUS NOS SINCERO.
UBI CARITAS ET AMOR, DEUS IBI EST.
SIMUL ERGO CUM IN UNUM CONGREGAMUR:
NE NOS MENTE DIVIDAMUR, CAVEAMUS.
CESSENT IURGIA MALIGNA, CESSENT LITES.
ET IN MEDIO NOSTRI SIT CHRISTUS DEUS.
UBI CARITAS ET AMOR, DEUS IBI EST.
SIMUL QUOQUE CUM BEATIS VIDEAMUS,
GLORIANTER VULTUM TUUM, CHRISTE DEUS:
GAUDIUM QUOD EST IMMENSUM, ATQUE PROBUM,
SAECULA PER INFINITA SAECULORUM. AMEN.
UBI CARITAS ET AMOR, DEUS IBI EST.
UBI CARITAS ET AMOR, DEUS IBI EST.
18. Convém que os fiéis manifestem a sua participação, trazendo o pão e o vinho para a celebração da Eucaristia, ou outros dons para auxílio da comunidade e dos pobres.
19. O sacerdote, de pé, toma a patena com o pão e, elevando-a um pouco sobre o altar, reza em silêncio.
20. O diácono ou o sacerdote derrama o vinho e um pouco d'água no cálice, rezando em silêncio.
21. Em seguida, o sacerdote toma o cálice e, elevando-o um pouco sobre o altar, reza em silêncio.
22. O sacerdote, inclinando, reza em silêncio.
23. Se for oportuno, incensa as oferendas e o altar. Depois, o diácono ou o ministro incensa o sacerdote e o povo.
24. O sacerdote, de pé, ao lado do altar, lava as mãos, dizendo em silêncio.
ORAÇÃO SOBRE AS OFERENDAS
25. No meio do altar e voltado para o povo, estendendo e unindo as mãos, o sacerdote diz:
Pres: ORATE, FRATR-E-E-S: UT MEUM AC VESTRUM SACRIFICIUM ACCEPTABILE FIAT APUD DEUM PATREM OMNIPOT-E-E-E-M.
Ass: SUSCIPIAT DOMINUS SACRIFICIUM DE MANIBUS TUIS AD LAUDEM ET GLORIAM NOMINIS S-U-UI, AD UTILITATEM QUOQUE NOSTRAM TOTIUS QUE ECCLESIAE SUAE SANCTA-A-AE.
26. Em seguida, abrindo os braços, o sacerdote reza a oração sobre as oferendas.
Pres: Oblátis, quaesumus, Dómine, placáre munéribus, et Ecclésiam tuam sanctam, una cum me, quem ipsi constituísti pastórem, assídua protectióne gubérna. Per Christum Dominum nostrum.
Ass: Amen.
PREFÁCIO
Começando a Oração Eucarística, o sacerdote abre os braços e diz:
Pres: D-O-O-MINUS VOB-I-ISCUM.
Ass: ET CUM SPIRITU T-U-U-O.
Erguendo as mãos, o sacerdote prossegue:
Pres: S-U-U-U-URSUM C-O-O-RDAM.
Ass: HABEM-U-US A-A-D DOMIN-U-U-UM.
O sacerdote, com os braços abertos, acrescenta:
Pres: GRATIAS AGAMUS DOMINO D-E-E-O N-O-O-STRO.
Ass: D-I-I-GNUM ET J-U-USTUM E-E-E-ST.
O sacerdote, de braços abertos, continua o prefácio.
Pres: Dignum et iustum est. Vere dignum et iustum est, aequum et salutáre, nos tibi semper et ubíque grátias ágere: Dómine, sancte Pater, omnípotens aetérne Deus: Quia fílios, quos longe peccáti crimen abstúlerat, per sánguinem Fílii tui Spiritúsque virtúte, in unum ad te dénuo congregáre voluísti: ut plebs, de unitáte Trinitátis adunáta, in tuae laudem sapiéntiae multifórmis Christi corpus templúmque Spíritus noscerétur Ecclésia. Et ídeo, choris angélicis sociáti, te laudámus in gáudio confiténtes:
CANTO
Sanctus IX
SANCTUS, SANCTUS, SANCTUS
DÓMINUS, DEUS SÁBAOTH.
PLENI SUNT CÆLI ET TERRA GLÓRIA TUA.
HOSÁNNA IN EXCÉLSIS.
BENEDÍCTUS, QUI VENIT IN NÓMINE DÓMINI.
HOSÁNNA IN EXCÉLSIS.
ORAÇÃO EUCARÍSTICA III
O sacerdote, de braços abertos, diz:
Pres: Vere Sanctus es, Domine, et merito te laudat omnis a te condita creatura, quia per Filium tuum, Dominum nostrum Iesum Christum, Spiritus Sancti operante virtute, vivificas et sanctificas universa, et populum tibi congregare non desinis, ut a solis ortu usque ad occasum oblatio munda offeratur nomini tuo.
110. Une as mãos e as estende sobre as oferendas, dizendo:
Pres: Supplices ergo te, Domine, deprecamur, ut hæc munera, quæ tibi sacranda detulimus, eodem Spiritu sanctificare digneris,
une as mãos e traça o sinal da cruz sobre o pão e o cálice ao mesmo tempo, dizendo:
ut Corpus et + Sanguis fiant Filii tui Domini nostri Iesu Christi,
une as mãos
cuius mandato hæc mysteria celebramus.
111. Nas fórmulas que se seguem, as palavras do Senhor sejam proferidas de modo claro e audível, como requer a sua natureza.
Pres: IPSE ENIM IN QUA NOCTE TRADEBATUR,
toma o pão, mantendo-o um pouco elevado sobre o altar, e prossegue:
ACCEPIT PANEM ET TIBI GRATIAS AGENS BENEDIXIT, FREGIT, DEDITQUE DISCIPULIS SUIS.
Mostra ao povo a hóstia consagrada, coloca-a na patena, fazendo genuflexão para adorá-la.
112. Então prossegue:
Pres: SIMILI MODO, POSTQUAM CENATUM EST,
toma o cálice nas mãos, mantendo-o um pouco elevado sobre o altar, e prossegue:
ACCIPIENS CALICEM, ET TIBI GRATIAS AGENS BENEDIXIT, DEDITQUE DISCIPULIS SUIS.
Mostra o cálice ao povo, colocando-o sobre o corporal e faz genuflexão para adorá-lo.
113. Em seguida, diz:
Pres: M-Y-Y-Y-STERIUM FID-E-E-E-I
O povo aclama:
Ass: SALVATOR MUNDI, SALVA NOS, QUI PER CRUCEM ET RESURRECTIONEM TUAM LIBERASTI NOS.
114. O sacerdote, de braços abertos, diz:
Pres: Memores igitur, Domine, eiusdem Filii tui salutiferæ passionis necnon mirabilis resurrectionis et ascensionis in cælum, sed et præstolantes alterum eius adventum, offerimus tibi, gratias referentes, hoc sacrificium vivum et sanctum. Respice, quǽsumus, in oblationem Ecclesiæ tuæ et, agnoscens Hostiam, cuius voluisti immolatione placari, concede, ut qui Corpore et Sanguine Filii tui reficimur, Spiritu eius Sancto repleti, unum corpus et unus spiritus inveniamur in Christo.
1C: Ipse nos tibi perficiat munus æternum, ut cum electis tuis hereditatem consequi valeamus, in primis cum beatissima Virgine, Dei Genetrice, Maria, cum beatis Apostolis tuis et gloriosis Martýribus (cum Sancto N.: Sancto diei vel patrono) et omnibus Sanctis, quorum intercessione perpetuo apud te confidimus adiuvari.
2C: Hæc Hostia nostræ reconciliationis proficiat, quaesumus, Domine, ad totius mundi pacem atque salutem. Ecclesiam tuam, peregrinantem in terra, in fide et caritate firmare digneris cum famulo tuo Papa nostro Sixtus, cum episcopali ordine et universo clero et omni populo acquisitionis tuæ.
* Aqui pode-se fazer a menção dos Bispos Coadjutores ou Auxiliares, conforme vem indicado na Instrução Geral sobre o Missal Romano, n. 109.
2C: Votis huius familiæ, quam tibi astare voluisti, adesto propitius. Omnes filios tuos ubique dispersos tibi, clemens Pater, miseratus coniunge.
3C: Fratres nostros defunctos et omnes qui, tibi placentes, ex hoc sǽculo transierunt, in regnum tuum benignus admitte, ubi fore speramus, ut simul gloria tua perenniter satiemur,
une as mãos
per Christum Dominum nostrum, per quem mundo bona cuncta largiris.
115. Ergue o cálice e a patena com a hóstia, dizendo:
Pres: PER IPSUM, ET CHUHM IPSO, ET IN IPSO, EST TIBI DEO PATRI OMNIPOTENTI, IN UNITATE SPIRITUS SANCTI, OMNIS HONOR ET GLORIA PER OMNIA SǼCULA SÆCULOR-U-U-U-U-M.
Ass: A-A-A-M-E-E-EN, A-A-A-M-E-E-E-EN, A-A-A-A-A-A-A-A-A-A-M-E-E-EN!
RITO DE COMUNHÃO
CANTO
Tendo colocado o cálice e a patena sobre o altar, o sacerdote diz unindo as mãos:
Pres: PRAECEPTIS SALUTARIBUS MONITI, ET DIVINA INSTITUTIONE FORMATI, AUDEMUS DIC-E-E-RE:
O sacerdote abre os braços e prossegue com o povo:
Ass: PATER NOSTER, QUI ES IN CAELIS: SANCTIFICETUR NOMEN TUUM; ADVENIAT REGNUM TUUM; FIAT VOLUNTAS TUA, SICUT IN CAELO, ET IN TERRA. PANEM NOSTRUM COTIDIANUM DA NOBIS HODIE; ET DIMITTE NOBIS DEBITA NOSTRA, SICUT ET NOS DIMITTIMUS DEBITORIBUS NOSTRIS; ET NE NOS INDUCAS IN TENTATIONEM; SED LIBERA NOS A MALO.
126. O sacerdote prossegue sozinho, de braços abertos:
Pres: Libera nos, quaesumus, Domine, ab omnibus malis, da propitius pacem in diebus nostris, ut, ope misericordiae tuae adiuti, et a peccato simus semper liberi et ab omni perturbatione securi: exspectantes beatam spem et adventum Salvatoris nostri Iesu Christi.
O sacerdote une as mãos. O povo conclui a oração aclamando:
Ass: Quia tuum est regnum, et potéstas, et glória in saecula.
127. O sacerdote, de braços abertos, diz em voz alta:
Pres: Domine Iesu Christe, qui dixisti Apostolis tuis: Pacem relinquo vobis, pacem meam do vobis: ne respicias peccata nostra, sed fidem Ecclesiae tuae; eamque secundum voluntatem tuam paceficare et coadunare digneris.
O sacerdote une as mãos e conclui:
Qui vivis et regnas in saecula saeculorum.
O povo responde:
Ass: Amen.
128. O sacerdote, estendendo e unindo as mãos, acrescenta:
Pres: Pax Domini sit semper vobiscum.
O povo responde:
Ass: Et cum spíritu tuo.
129. Em seguida, se for oportuno, o diácono ou o sacerdote acrescenta estas palavras ou outras semelhantes:
Diác: Offerte vobis pacem.
E todos, segundo o costume do lugar, manifestam uns aos outros a paz e a caridade; o sacerdote saúda o diácono ou o ministro.
130. Em seguida, o sacerdote parte o pão consagrado sobre a patena e coloca um pedaço no cálice, rezando em silêncio:
Pres: Hanc autem unionem ad corpus et sanguinem Iesu Christi Domini nostri, in nobis accipimus, serve nos ad vitam aeternam.
131. Enquanto isso, canta-se ou recita-se:
CANTO
AGNUS DEI, QUI TOLLIS PECCATA MUNDI:
MISERERE NOBIS. MISERERE NOBIS.
AGNUS DEI, QUI TOLLIS PECCATA MUNDI:
MISERERE NOBIS. MISERERE NOBIS.
AGNUS DEI, QUI TOLLIS PECCATA MUNDI:
DONA NOBIS PACEM.
Essas palavras podem ser repetidas várias vezes, se a fração do pão se prolonga. Contudo, na última vez se diz: dona nobis pacem.
132. O sacerdote, de mãos unidas, reza em silêncio:
Pres: Domine Jesu Christe, corpus et sanguinem tuum ego accipere, non propter tonem, sed fidem Ecclesiae; sed, propter bonitatem tuam, medicina autem alimenta, et quibus in vita mea.
133. O sacerdote faz genuflexão, toma a hóstia, elevando-a sobre a patena, diz em voz alta, voltado para o povo:
Pres: ECCE AGNUS DEI, ECCE QUI TOLLIT PECCATA MUNDI: BEATI QUI AD CENAM AGNI VOCATI SUNT.
E acrescenta, com o povo, uma só vez:
Ass: DOMINE NON SUM DIGNUS UT INTRES SUB TECTUM MEUM: SED TANTUM DIC VERBO, ET SANABITUR ANIMA MEA.
134. O sacerdote, voltado para o altar, reza em silêncio:
Corpus Christi custodiat me in vitam aeternam.
Comunga o Corpo de Cristo.
Depois, segura o cálice e reza em silêncio:
Ab Sanguis Christi custodiat me in vitam aeternam.
Comunga o Sangue de Cristo.
135. Toma a patena ou o cibório e, mostrando a hóstia um pouco elevada aos que vão comungar e diz a cada um:
Corpus Christi.
O que vai comungar responde:
Amen.
O diácono, ao distribuir a sagrada comunhão, procede do mesmo modo.
136. Se houver comunhão sob as duas espécies, observe-se o rito prescrito.
137. Enquanto o sacerdote comunga do Corpo de Cristo, inicia-se o canto da comunhão.
CANTO DE COMUNHÃO
ADORO TE DEVOTE, LATENS DEITAS
QUAE SUB HIS FIGURIS VERE LATITAS
TIBI SE COR MEUM TOTUM SUBIICIT
QUIA TE CONTEMPLANS TOTUM DEFICIT
VISUS, TACTUS, GUSTUS IN TE FALLITUR
SED AUDITU SOLO TUTO CREDITUR
CREDO QUIDQUID DIXIT DEI FILIUS
NIL HOC VERBO VERITATIS VERIUS
IN CRUCE LATEBAT SOLA DEITAS
AT HIC LATET SIMUL ET HUMANITAS
AMBO TAMEN CREDENS ATQUE CONFITENS
PETO QUOD PETIVIT LATRO PAENITENS
PLAGAS, SICUT THOMAS, NON INTUEOR
DEUM TAMEN MEUM TE CONFITEOR
FAC ME TIBI SEMPER MAGIS CREDERE
IN TE SPEM HABERE, TE DILIGERE
O MEMORIALE MORTIS DOMINI!
PANIS VIVUS, VITAM PRAESTANS HOMINI!
PRAESTA MEAE MENTI DE TE VIVERE
ET TE ILLI SEMPER DULCE SAPERE
PIE PELLICANE, IESU DOMINE
ME IMMUNDUM MUNDA TUO SANGUINE
CUIUS UNA STILLA SALVUM FACERE
TOTUM MUNDUM QUIT AB OMNI SCELERE
IESU, QUEM VELATUM NUNC ASPICIO
ORO FIAT ILLUD QUOD TAM SITIO
UT TE REVELATA CERNENS FACIE
VISU SIM BEATUS TUAE GLORIAE
AMEN
138. Terminada a comunhão, o sacerdote, o diácono ou acólito purifica a patena e o cálice.
Enquanto se faz a purificação, o sacerdote reza em silêncio:
Jube, Domine, ut servare possimus ex pura est cor nostrum quod suscepit oris. Et turn hoc munus nobis remédium sempiternum.
139. O sacerdote pode voltar a cadeira. É aconselhável guardar um momento de silêncio ou recitar algum salmo ou canto de louvor.
CANTO DE COMUNHÃO II
ANIMA CHRISTI, SANCTIFICA ME
CORPUS CHRISTI, SALVA ME.
SANGUIS CHRISTI, INEBRIA ME
AQUA LATERIS CHRISTI, LAVA ME.
PASSIO CHRISTI, CONFORTA ME.
O BONE IESU, EXAUDI ME.
INTRA VULNERA TUA ABSCONDE ME.
NE PERMITTAS A TE ME SEPARARI.
AB HOSTE MALIGNO DEFENDE ME.
IN HORA MORTIS MEAE VOCA ME.
ET IUBE ME VENIRE AD TE,
UT CUM SANCTIS TUIS LAUDEM TE
PER INFINITA SAECULA SAECULORUM. AMEN.
140. De pé, junto à cadeira ou ao altar, o sacerdote diz:
Pres: OR-E-E-MUS.
E todos, com o sacerdote, rezam algum tempo de silêncio, se ainda não o fizeram. Em seguida o sacerdote abrindo os braços diz a oração:
Pres: Mensae caeléstis partícipes effécti, súpplices te, Dómine, deprecámur, ut, huius virtúte mystérii, Ecclésiam tuam in unitáte et caritáte confírmes, et me, cui pastorále munus tradidísti, una cum commísso sibi grege salves semper et múnias. Per Christum Dominum nostrum.
Ao terminar, o povo aclama:
Ass: Amen.
Organiza-se a Procissão de saída para a Praça de São Pedro. O Papa, juntamente aos dois concelebrantes principais osculam o altar, os demais, reverenciam o altar e dirigem-se para a Procissão. Segue-se a Procissão até a Praça de São Pedro, cantando:
TU ES PETRUS,
ET SUPER HANC PETRAM
ÆDIFICABO ECCLESIAM MEAM
TU ES PETRUS,
ET SUPER HANC PETRAM
ÆDIFICABO ECCLESIAM MEAM
ET PORTÆ INFERI NON PRÆVALEBUNT ADVERSUS EAM
ET TIBI DABO CLAVES REGNI CÆLORUM
TU ES PETRUS,
ET SUPER HANC PETRAM
ÆDIFICABO ECCLESIAM MEAM
QUODCUMQUE LIGAVERIS SUPER TERRAM,
ERIT LIGATUM ET IN CÆLIS
ET TIBI DABO CLAVES REGNI CÆLORUM
TU ES PETRUS,
ET SUPER HANC PETRAM
ÆDIFICABO ECCLESIAM MEAM
TU ES PETRUS,
ET SUPER HANC PETRAM
ÆDIFICABO ECCLESIAM MEAM
Ao entrarem nas sacadas, à sacada central adentra unicamente o Santo Padre com seus dois diáconos, seus dois cerimoniários principais e o proto-diácono. Nas sacadas laterais se organizam os demais.
COROAÇÃO
O Santo Padre se assenta, o Proto-Diácono aproxima-se e impõe nele a tiara enquanto diz:
Proto-diácono: Accipe tiaram tribus coronis ornatam, et scias te esse Patrem Principum et Regnum, Pastorem Orbis in terra, in terra Vicarium Salvatoris Nostri Jesu Christi, cui est honor et gloria in saecula saeculorum. Amen.
BÊNÇÃO URBI ET ORBI
Segue-se o rito de despedida. O sacerdote abrindo os braços, saúda o povo:
Pres: D-O-O-O-MIN-U-U-S VOBISC-U-U-UM.
O povo responde:
Ass: E-E-ET CUM SPIRITU T-U-U-O.
Pres: SANCTI APOSTOLI PETRUS ET PAULUS: DE QUORUM POTESTATE ET AUCTORITATE CONFIDIMUS IPSI INTERCEDANT PRO NOBIS AD DOMINUM.
Ass: A-A-A-M-E-EN
Pres: PRECIBUS ET MERITIS BEATÆ MARIAE SEMPER VIRGINIS, BEATI MICHAELIS ARCHANGELI, BEATI IOANNIS BAPTISTÆ, ET SANCTORUM APOSTOLORUM PETRI ET PAULI ET OMNIUM SANCTORUM MISEREATUR VESTRI OMNIPOTENS DEUS; ET DIMISSIS OMNIBUS PECCATIS VESTRIS, PERDUCAT VOS IESUS CHRISTUS AD VITAM ÆTERNAM.
Ass: A-A-A-M-E-EN
Pres: INDULGENTIAM, ABSOLUTIONEM ET REMISSIONEM OMNIUM PECCATORUM VESTRORUM, SPATIUM VERAE ET FRUCTUOSAE POENITENTIÆ, COR SEMPER PENITENS, ET EMENDATIONEM VITAE, GRATIAM ET CONSOLATIONEM SANCTI SPIRITUS; ET FINALEM PERSEVERANTIAM IN BONIS OPERIBUS TRIBUAT VOBIS OMNIPOTENS ET MISERICORS DOMINUS.
Ass: A-A-A-M-E-EN
Pres: ET BENEDICTIO DEI OMNIPOTENTIS, PATRIS + ET FILII + ET SPIRITUS SANCTI + DESCENDAT SUPER VOS ET MANEAT SEMPER.
Ass: A-A-A-M-E-EN
Depois, o diácono ou o próprio sacerdote diz ao povo, unindo as mãos:
I-I-I-T-E-E-E-E-E-E-E-E-E-E-E-E-E-E-E-E-E-E MISSA EST.
O povo responde:
Ass: D-E-E-E-O-O-O-O-O-O-O-O-O-O-O-O-O-O-O-O-O-O GRATIAS!
Então o sacerdote beija o altar em sinal de veneração, como no início. Feita a devida reverência, retira-se com os ministros.
CANTO
SUB TUUM PRAESIDIUM CONFUGIMUS,
SANCTA DEI GENETRIX.
NOSTRAS DEPRECATIONES NE DESPICIAS
IN NECESSITATIBUS,
SED A PERICULIS CUNCTIS
LIBERA NOS SEMPER,
VIRGO GLORIOSA ET BENEDICTA.
SANCTA DEI GENETRIX.
NOSTRAS DEPRECATIONES NE DESPICIAS
IN NECESSITATIBUS,
SED A PERICULIS CUNCTIS
LIBERA NOS SEMPER,
VIRGO GLORIOSA ET BENEDICTA.