Livreto Celebrativo | Missa Pro Ecclesia

SANTA MISSA
PRO ECCLESIAE
PRESIDIDA POR SUA SANTIDADE
SISTO I

Após o Conclave, o Santo Padre marcará a Missa Pro Ecclesia, isto é, pela Igreja. Buscará não celebrar esta Missa na Semana Santa, na Quarta-Feira de Cinzas, na Comemoração dos Fiéis Defuntos, no dia do Natal, da Epifania, da Ascensão e de Pentecostes. As orações e leituras desta missa são próprias.

RITOS INICIAIS

CANTO DE ENTRADA

Reunido o povo, o sacerdote dirige-se ao altar com os ministros, durante o canto de entrada.

TU ES PETRUS, 
ET SUPER HANC PETRAM
ÆDIFICABO ECCLESIAM MEAM

TU ES PETRUS, 
ET SUPER HANC PETRAM
ÆDIFICABO ECCLESIAM MEAM

ET PORTÆ INFERI NON PRÆVALEBUNT ADVERSUS EAM
ET TIBI DABO CLAVES REGNI CÆLORUM

TU ES PETRUS, 
ET SUPER HANC PETRAM
ÆDIFICABO ECCLESIAM MEAM

QUODCUMQUE LIGAVERIS SUPER TERRAM, 
ERIT LIGATUM ET IN CÆLIS
ET TIBI DABO CLAVES REGNI CÆLORUM

TU ES PETRUS, 
ET SUPER HANC PETRAM
ÆDIFICABO ECCLESIAM MEAM

Chegando ao altar e feita a devida reverência, beija-o em sinal de veneração, incensa-o. Em seguida, todos dirigem-se às cadeiras. 

SAUDAÇÃO

Terminado o canto de entrada, toda a assembleia, de pé, faz o sinal da cruz, enquanto o sacerdote diz:
Pres.: — In nómine Patris, et Fílii, et Spíritus Sancti.
℟.: — Amen.

O sacerdote, voltado para o povo e abrindo os braços, saúda-o:
Pres.: 
— Pax vobis!
℟.: — Et cum spiritu tuo.

ATO PENITENCIAL

Segue-se o Ato Penitencial. O presidente convida os fiéis à penitência.
Pres.: Fratres, agnoscámus peccata nostra, ut apti simus ad sacra mystéria celebrànda.
Após um momento de silêncio, usa-se a seguinte fórmula:
℟.: Confìteor Deo omnipotènti et vobis, fratres, quia peccàvi nimis cogitatiòne, verbo, òpere et omissiòne, 
e, batendo no peito, dizem:
mea culpa, mea culpa, mea maxima culpa. Ideo precor beàtam Mariam Semper Virginem omnes Angelos et Sanctos et vos fratres, oràre pro me, ad Dominum Deum nostrum.

Segue-se a absolvição sacerdotal:
Pres.: Misereátur nostri omnípotens Deus et, dimíssis peccátis nostris, perdúcat nos ad vitam aetérnam.
℟.: Amen.

℣.: — Kyrie, Kyrie Eleison.
℟.: — Kyrie, Kyrie Eleison.

℣.: — Christe, Christe, Eleison.
℟.: — Christe, Christe, Eleison.

℣.: 
— Kyrie, Kyrie Eleison.
℟.: — Kyrie, Kyrie Eleison.

HINO DO GLÓRIA

CANTO

Pres.: — Gloria in excelsis Deo...
℟.: — et in terra pax hominibus bonae voluntatis. 
— Laudamus te, 
— Benedicimus te, 
— Adoramus te, 
Glorificamus te, 
— Gratias agimus tibi propter magnam gloriam tuam, 
— Domine Deus, Rex caelestis, 
— Deus Pater omnipotens. 
— Domine Fili unigenite, Iesu Christe, 
— Domine Deus, 
— Agnus Dei, Filius Patris, qui tollis peccata mundi, miserere nobis. 
— Qui tollis peccata mundi, suscipe deprecationem nostram. 
— Qui sedes ad dexteram Patris, miserere nobis. 
— Quoniam tu solus sanctus, 
— Tu solus Dominus, 
— Tu solus altissimus, Iesu Christe, 
— cum sancto Spiritu, in gloria Dei Patris. 
Amen.
ORAÇÃO COLETA

Terminado o hino, de mãos unidas, o sacerdote diz:
Pres.: — Oremus.
E todos oram em silêncio por um tempo. O sacerdote abre os braços e diz:
— Deus, qui regnum Christi ubíque terrárum dilatári providéntia mirábili disposuísti, 
— et omnes hómines salutáris éffici redemptiónis partícipes, praesta, quaesumus, 
— ut Ecclésia tua universále sit salútis sacraméntum, et cunctis homínibus 
— revelétur exspectátio géntium et Salvátor eárum. Per Dominum nostrum Iesum Christum, 
— Filium tuum, in unitáte Spíritus Sancti Spiritus, per omnia saecula saeculorum.
℟.: Amen.

LITURGIA DA PALAVRA

PRIMEIRA LEITURA
Is 2,1-5

Leitor: — Leitura do Livro do Profeta Isaías.
Acontecerá, nos últimos tempos, que o monte da casa do Senhor estará firmemente estabelecido no ponto mais alto das montanhas e dominará as colinas. A ele acorrerão todas as nações, para lá irão numerosos povos e dirão: 'Vamos subir ao monte do Senhor, à casa do Deus de Jacó, para que ele nos mostre seus caminhos e nos ensine a cumprir seus preceitos'; porque de Sião provém a lei e de Jerusalém, a palavra do Senhor. Ele há de julgar as nações e arguir numerosos povos; estes transformarão suas espadas em arados e suas lanças em foices: não pegarão em armas uns contra os outros e não mais travarão combate. Vinde, todos da casa de Jacó, e deixemo-nos guiar pela luz do Senhor.
Leitor: — Verbum Domini.
℟.: — Deo gratias.

SALMO RESPONSORIAL
Sl 97

— Magnificavit Dominus facere nobiscum; facti sumus laetantes.

— Cantai ao Senhor Deus um canto novo  porque Ele fez prodígios. 
— Sua mão e Seu braço forte e santo alcançaram-Lhe a vitória.
— Magnificavit Dominus facere nobiscum; facti sumus laetantes.

— O Senhor fez conhecer a salvação e às nações, Sua justiça. 
— Recordou o Seu amor sempre fiel pela casa de Israel.
— Magnificavit Dominus facere nobiscum; facti sumus laetantes.

— Os confins do universo contemplaram a salvação do nosso Deus.
— Aclamai ao Senhor Deus, ó terra inteira, alegrai-vos e exultai.
— Magnificavit Dominus facere nobiscum; facti sumus laetantes.

SEGUNDA LEITURA
1Pd 2, 4-9

Leitor: — Leitura da Primeira Carta de São Pedro.
Caríssimos: Aproximai-vos do Senhor, pedra viva, rejeitada pelos homens, mas escolhida e honrosa aos olhos de Deus. Do mesmo modo, também vós, como pedras vivas, formai um edifício espiritual, um sacerdócio santo, a fim de oferecerdes sacrifícios espirituais, agradáveis a Deus, por Jesus Cristo. Com efeito, nas Escrituras se lê: 'Eis que ponho em Sião uma pedra angular, escolhida e magnífica; quem nela confiar, não será confundido'. A vós, portanto, que tendes fé, cabe a honra. Mas para os que não creem, 'a pedra que os construtores rejeitaram tornou-se a pedra angular, pedra de tropeço e rocha que faz cair'. Nela tropeçam os que não acolhem a Palavra; esse é o destino deles. Mas vós sois a raça escolhida, o sacerdócio do Reino, a nação santa, o povo que ele conquistou para proclamar as obras admiráveis daquele que vos chamou das trevas para a sua luz maravilhosa.
Leitor: — Verbum Domini.
℟.: — Deo gratias.

ACLAMAÇÃO AO EVANGELHO

Segue-se o Aleluia.
ALLELUIA, ALLELUIA, ALLELUIA.
EGO SUM PASTOR BONUS ET COGNOSCO MEAS, 
ET COGNOSCUNT ME MEAE, DICIT DOMINUS.

Enquanto isso, o sacerdote, se usar incenso, coloca-o no turíbulo. O diácono que vai proclamar o Evangelho, inclinando-se diante do sacerdote, pede a bênção em voz baixa:
℣.: Da mihi benedictionem tuam.
O sacerdote diz em voz baixa:
Pres.: Dominus sit in corde tuo et in labiis tuis: ut digne valeam nuntiare Evangelium suum: in nomine Patris et Filii + et Spiritus Sancti.
℣.: Amen

EVANGELHO
Jo 21, 15-19

O diácono ou o sacerdote dirige-se ao ambão, acompanhado, se for oportuno, pelos ministros com o incenso e as velas, e diz:
℣.: — Dominus vobiscum.
℟.: — Et cum spiritu tuo.
O diácono, ou o sacerdote, diz:
℣.: — Lectio sancti Evangelii + secundum Ioannem.
e, enquanto isso, faz o sinal da cruz sobre o livro e, depois, sobre si mesmo, na fronte, na boca e no peito.
℟.: — Gloria tibi, Domine.

Então o diácono ou o sacerdote, se for oportuno, incensa o livro e proclama o Evangelho.
℣.: — Jesus manifestou-se aos seus discípulos e, depois de comerem, perguntou a Simão Pedro: 
— “Simão, filho de João, tu me amas mais do que estes?”
— Pedro respondeu: “Sim, Senhor, tu sabes que eu te amo”.
— Jesus disse: “Apascenta os meus cordeiros”.
— E disse de novo a Pedro: “Simão, filho de João, tu me amas?”
— Pedro disse: “Sim, Senhor, tu sabes que eu te amo”.
— Jesus disse-lhe: “Apascenta as minhas ovelhas”.
— Pela terceira vez, perguntou a Pedro: “Simão, filho de João, tu me amas?”
— Pedro ficou triste, porque Jesus perguntou três vezes se ele o amava.
— Respondeu: “Senhor, tu sabes tudo; tu sabes que eu te amo”.
— Jesus disse-lhe: “Apascenta as minhas ovelhas.”

Terminado o Evangelho, o diácono ou o sacerdote diz:
℣.: — Verbum Domini.
℟.: — Laus tibi, Christe.
O sacerdote beija o livro, rezando em silêncio.

HOMILIA

Nos domingos e festas de preceito, faça-se a homilia, também recomendável nos outros dias.

PROFISSÃO DE FÉ

Terminada a homilia, seja feita a profissão de fé.

Pres.: Fidem nostram profiteamur.
℟.: Credo in Deum Patrem omnipotentem, Creatorem caeli et terrae, et in Iesum Christum, Filium Eius unicum, Dominum nostrum, qui conceptus est de Spiritu Sancto, natus ex Maria Virgine, passus sub Pontio Pilato, crucifixus, mortuus, et sepultus, descendit ad ínferos, tertia die resurrexit a mortuis, ascendit ad caelos, sedet ad dexteram Dei Patris omnipotentis, inde venturus est iudicare vivos et mortuos. Credo in Spiritum Sanctum, sanctam Ecclesiam catholicam, sanctorum communionem, remissionem peccatorum, carnis resurrectionem, vitam aeternam. Amen.

ORAÇÃO DOS FIÉIS

Em seguida, faz-se a oração universal ou dos fiéis.

Pres.: Omnes huc convénimus, fratres caríssimi, ad Redemptiónis nostrae recolénda mystéria; rogémus ergo Deum omnipoténtem, ut mundus univérsus his totíus benedictiónis et vitae fóntibus irrigétur.

℟.: — Te rogamus, audi-nos.

1. Pro Papa nostro Sixtus, et ómnibus qui seípsos Deo vovérunt, ut, illo adiuvánte, propósitum suum in fidelitáte custódiant, Dóminum exorémus.

2. Pro pace géntium, ut, omni perturbatióne remóta, líberis ipsi méntibus pópuli servíre mereántur, Dóminum exorémus.

3. Pro sénibus, qui solitúdine vel infirmitáte labórant, ut fratérna nostra caritáte firméntur, Dóminum exorémus.

4. Pro nobis hic congregátis, ut sic sciámus bonis uti praeséntibus, quibus nos Deus fovére non désinit, ut iam possímus inhaerére perpétuis, Dóminum exorémus.

Pres.: Adsit, Dómine, quaesumus, propitiátio tua pópulo supplicánti, ut, quod te inspiránte fidéliter éxpetit, tua céleri largitáte percípiat. Per Christum Dóminum nostrum.
℟.: Amen.

LITURGIA EUCARÍSTICA

PREPARAÇÃO DAS OFERENDAS

Inicia-se o canto do ofertório, enquanto os ministros colocam no altar o corporal, o sanguinho , o cálice e o missal.

BENEDIC 
ANIMA MEA 
DOMINO:
ET OMNIA 
QUAE INTRA ME 
SUNT NOMINI 
SANCTO EIUS.

BENEDIC 
ANIMA MEA 
DOMINO,
ET NOLI 
OBLIVISCI 
OMNES 
RETRIBUTIONES EIUS:

QUI PROPITIATUR 
OMNIBUS 
INIQUITATIBUS TUIS,
QUI SANAT 
OMNES 
INFIRMITATES TUAS.

Convém que os fiéis manifestem a sua participação, trazendo o pão e o vinho para a celebração da Eucaristia, ou outros dons para auxílio da comunidade e dos pobres.

O sacerdote, de pé, toma a patena com o pão e, elevando-a um pouco sobre o altar, reza em silêncio.

O diácono ou o sacerdote derrama o vinho e um pouco d'água no cálice, rezando em silêncio.

Em seguida, o sacerdote toma o cálice e, elevando-o um pouco sobre o altar, reza em silêncio.
Coloca o cálice sobre o corporal.

O sacerdote, inclinando, reza em silêncio.

Se for oportuno, incensa as oferendas e o altar. Depois, o diácono ou o ministro incensa o sacerdote e o povo.

O sacerdote, de pé, ao lado do altar, lava as mãos, dizendo em silêncio.

CONVITE À ORAÇÃO

Estando, depois, no meio do altar e voltado para o povo, o sacerdote estende e une as mãos e diz:
Pres.:  Orate, fratres: ut meum ac vestrum sacrificium acceptabile fiat apud Deum Patrem omnipotem.
℟.: Suscipiat Dominus sacrificium de manibus tuis ad laudem et gloriam nominis sui, ad utilitatem quoque nostram totius que Ecclesiae suae sanctae.

ORAÇÃO SOBRE AS OFERENDAS

Em seguida, abrindo os braços, o sacerdote reza a oração sobre as oferendas;
Pres.: — Plebis tibi sacrátae réspice múnera, miséricors Deus, et per huius sacraménti 
— virtútem concéde, ut credéntium in te multitúdo genus eléctum, regále sacerdótium, 
— gens sancta, pópulus acquisitiónis tibi iúgiter efficiátur. Per Christum Dominum nostrum.
℟.: Amen.

PREFÁCIO
(A Igreja reunida pela unidade da Santíssima Trindade)

Começando a Oração Eucarística, o sacerdote abre os braços e diz:
Pres.: — Dominus vobiscum.
℟.: — Et cum spiritu tuo.
Erguendo as mãos, o sacerdote prossegue:
Pres.: — Sursum corda.
℟.: — Habemus ad Dominum.
O sacerdote, com os braços abertos, acrescenta:
Pres.: — Gratias agamus Domino Deo nostro.
℟.: — Dignum et iustum est.
O sacerdote, de braços abertos, continua o prefácio.
Pres.: Vere dignum et iustum est, aequum et salutáre, nos tibi semper et ubíque grátias ágere: 
— Dómine, sancte Pater, omnípotens aetérne Deus: Quia fílios, quos longe peccáti crimen 
— abstúlerat, per sánguinem Fílii tui Spiritúsque virtúte, in unum ad te dénuo congregáre voluísti: 
— ut plebs, de unitáte Trinitátis adunáta, in tuae laudem sapiéntiae multifórmis Christi 
— corpus templúmque Spíritus noscerétur Ecclésia. 
— Et ídeo, choris angélicis sociáti, te laudámus in gáudio confiténtes:

CANTO

SANCTUS, SANCTUS, SANCTUS, DOMINUS DEUS SABAOTH.
PLENI SUNT CAELI ET TERRA GLORIA TUA.

HOSANNA IN EXCELSIS. HOSANNA IN EXCELSIS.
HOSANNA, HOSANNA, HOSANNA.
HOSANNA IN EXCELSIS. HOSANNA IN EXCELSIS.
HOSANNA, HOSANNA, HOSANNA.

BENEDICTUS QUI VENIT IN NOMINE DOMINI.
QUI VENIT, QUI VENIT IN NOMINE DOMINI.

HOSANNA IN EXCELSIS. HOSANNA IN EXCELSIS.
HOSANNA, HOSANNA, HOSANNA.
HOSANNA IN EXCELSIS. HOSANNA IN EXCELSIS.
HOSANNA, HOSANNA, HOSANNA.

ORAÇÃO EUCARISTICA I
CANON ROMANO

O sacerdote, de braços abertos, diz:
Pres.: Te igitur, clementíssime Pater, per Iesum Christum, Filium tuum, Dominum nostrum, supplices rogamus ac petimus,
une as mãos e traça o sinal da cruz sore o pão e o cálice ao mesmo tempo, dizendo:
uti accepta habeas signat semel super panem et calicem simul, dicens: et benedicas + haec dona, haec múnera, haec sancta sacrifícia illibata,
O sacerdote, de braços abertos, prossegue:
In primis, quae tibi offerimus pro Ecclesia tua sancta catholica: quam pacificare, custodire, adunare et regere digneris toto orbe terrarum: una cum me, indignus servus tuis, et omnibus orthodoxis atque catholicae et apostolicae fidei cultoribus.

Memento dos vivos
1C: Memento, Domine, famulorum famularumque tuarum,
une as mãos e reza em silêncio. De braços abertos, prossegue:
et omnium circumstantium, quorum tibi fides cognita est et nota devotio, pro quibus tibi offerimus: vel qui tibi offerunt hoc sacrificium laudis, pro se suisque omnibus: pro redemptione animarum suarum, pro spe salutis et incolumitatis suæ: tibique reddunt vota sua æterno Deo, vivo et vero.

"Infra actionem"
2C: Communicantes, et memoriam venerantes, in primis gloriosæ semper Virginis Mariæ, Genetricis Dei et Domini nostri Iesu Christi: sed et beati Ioseph, eiusdem Virginis Sponsi, et beatorum Apostolorum ac Martyrum tuorum, Petri et Pauli, Andreæ, Iacobi, Ioannis, Thomæ, Iacobi, Philippi, Bartholomǽi, Matthǽi, Simonis et Thaddǽi: Lini, Cleti, Clementis, Xysti, Cornelii, Cypriani, Laurentii, Chrysogoni, Ioannis et Pauli, Cosmæ et Damiani et omnium Sanctorum tuorum; Ut quorum meritis precibusque concedas, ut in omnibus protectionis tuæ muniamur auxilio.

O sacerdote, com os braços abertos. continua:
Pres.: Hanc igitur oblationem servitutis nostræ, sed et cunctæ familiæ tuæ, quǽsumus, Domine, ut placatus accipias: diesque nostros in tua pace disponas, atque ab æterna damnatione nos eripi et in electorum tuorum iubeas grege numerari.
Une as mãos. Estendendo as mãos sobre as oferendas, diz:
Quam oblationem tu, Deus, in omnibus, quǽsumus, benedictam,  Adscriptam, ratam, rationabilem, acceptabilemque facere digneris: ut nobis Corpus et Sanguis fiat dilectissimi Filii tui, Domini nostri Iesu Christi.
O sacerdote une as mãos.

Pres.: Qui, pridie quam pateretur,
toma o pão, mantendo-o um pouco elevado sobre o altar, e prossegue:
accepit panem in sanctas ac venerabiles manus suas,
eleva os olhos,
elevat oculos, et elevatis oculis in cælum ad te Deum Patrem suum omnipotentem, tibi gratias agens benedixit, fregit, deditque discipulis suis.
Mostra ao povo a hóstia consagrada, coloca-a na patena, fazendo genuflexão para adorá-la.

Pres.: Simili modo, postquam cenatum est,
toma o cálice nas mãos, mantendo-o um pouco elevado sobre o altar, e prossegue:
accipiens et hunc præclarum calicem in sanctas ac venerabiles manus suas, item tibi gratias agens benedixit, deditque discipulis suis.
Mostra o cálice ao povo, coloca-o sobre o corporal e faz genuflexão para adorá-lo.

CANTO

Em seguida, diz:
Pres.: — Mysterium fidei.
℟.: — Mortem tuam annuntiamus, Domine, et tuam resurrectionem confitemur, donec venias.

O sacerdote, de braços abertos, diz:
Pres.: Unde et memores, Domine, nos servi tui, sed et plebs tua sancta, eiusdem Christi, Filii tui, Domini nostri, tam beatæ passionis, necnon et ab inferis resurrectionis, sed et in cælos gloriosæ ascensionis: offerimus præclaræ maiestati tuæ de tuis donis ac datis hostiam puram, hostiam sanctam, hostiam immaculatam, panem sanctum vitæ æternæ et Calicem salutis perpetuæ.
Prossegue, de braços abertos:
Supra quæ propitio ac sereno vultu respicere digneris: et accepta habere, sicuti accepta habere dignatus es munera pueri tui iusti Abel, et sacrificium Patriarchæ nostri Abrahæ, et quod tibi obtulit summus sacerdos tuus Melchisedech, sanctum sacrificium, immaculatam hostiam.
Une as mãos e inclina-se, dizendo:
Supplices te rogamus, omnipotens Deus: iube hæc perferri per manus sancti Angeli tui in sublime altare tuum, in conspectu divinæ maiestatis tuæ; ut, quotquot ex hac altaris participatione sacrosanctum Filii tui Corpus et Sanguinem sumpserimus,
ergue-se e faz sobre si o sinal da cruz, dizendo:
omni benedictione cælesti et gratia repleamur.
Une as mãos.

Memento dos defuntos.
O sacerdote, de braços abertos, diz:
3C: Memento etiam, Domine, famulorum famularumque tuarum, qui nos præcesserunt cum signo fidei, et dormiunt in somno pacis.
Une as mãos e reza em silêncio.
De braços abertos, prossegue:
Ipsis, Domine, et omnibus in Christo quiescentibus, locum refrigerii, lucis et pacis, ut indulgeas, deprecamur.
Une as mãos.
Per Christum Dominum nostrum. Amen.

Bate no peito dizendo:
4C: Nobis quoque peccatoribus famulis tuis,
de braços abertos, prossegue:
et extensis manibus prosequitur: de multitudine miserationum tuarum sperantibus, partem aliquam et societatem donare digneris cum tuis sanctis Apostolis et Martýribus: cum Ioanne, Stephano, Matthia, Barnaba, Ignatio, Alexandro, Marcellino, Petro, Felicitate, Perpetua, Agatha, Lucia, Agnete, Cæcilia, Anastasia et omnibus Sanctis tuis: intra quorum nos consortium, non æstimator meriti, sed veniæ, quǽsumus, largitor admitte.
Une as mãos:
Per Christum Dominum nostrum. Per quem hæc omnia, Domine, semper bona creas, sanctificas, vivificas, benedicis, et præstas nobis.

Ergue o cálice e a patena com a hóstia, dizendo:
Pres.: — Per ipsum, et cum ipso, et in ipso, est tibi Deo Patri omnipotenti, in unitate Spiritus Sancti,
 omnis honor et gloria per omnia sǽcula sæculorum.
℟.: — Amen! Amen! Amen!

RITO DA COMUNHÃO

ORAÇÃO DO SENHOR

CANTO
Tendo colocado o cálice e a patena sobre o altar, o sacerdote diz unindo as mãos:
Pres.: — Praecéptis salutáribus móniti, et divína institutióne formáti, audémus dícere:
O sacerdote abre os braços e prossegue com o povo:
℟.: — Pater noster, qui es in caelis: sanctificétur nomen tuum; advéniat regnum tuum; 
— fiat volúntas tua, sicut in caelo, et in terra. Panem nostrum cotidiánum da nobis hódie; 
— et dimítte nobis débita nostra, sicut et nos dimíttimus debitóribus nostris; 
— et ne nos indúcas in tentatiónem; sed líbera nos a malo.

O sacerdote prossegue sozinho, de braços abertos:
Pres.: Líbera nos, quaesumus, Dómine, ab ómnibus malis, da propítius pacem in diébus nostris, ut, ope misericórdiae tuae adiúti, et a peccáto simus semper líberi et ab omni perturbatióne secúri: exspectántes beátam spem et advéntum Salvatóris nostri Iesu Christi. 
O sacerdote une as mãos e conclui:
℟.: — Quia tuum est regnum, et potéstas, et glória in saecula.

O sacerdote, de braços abertos, diz em voz alta:
Pres.: Domine Iesu Christe, qui dixisti Apostolis tuis: Pacem relinquo vobis, pacem meam do vobis: ne respicias peccata nostra, sed fidem Ecclesiae tuae; eamque secundum voluntatem tuam paceficare et coadunare digneris.
O sacerdote une as mãos e conclui:
Qui vivis et regnas in saecula saeculórum. 
℟.: Amen.

O sacerdote, estendendo e unindo as mãos, acrescenta:
Pres.:. Pax Domini sit semper vobiscum.
℟.: Et cum spiritu tuo.

SAUDAÇÃO DA PAZ

Em seguida, se for oportuno, o diácono ou o sacerdote acrescenta estas palavras ou outras semelhantes:
℣.: — Offerte vobis pacem.
E todos, segundo o costume do lugar, manifestam uns aos outros a paz e a caridade; o sacerdote saúda o diácono ou o ministro.

CANTO

Em seguida, o sacerdote parte o pão consagrado sobre a patena e coloca um pedaço no cálice, rezando em silêncio.

Enquanto isso, canta-se ou recita-se:
AGNUS DEI, QUI TOLLIS PECCÁTA MUNDI: 
MISERÉRE NOBIS. MISERÉRE NOBIS.
AGNUS DEI, QUI TOLLIS PECCÁTA MUNDI: 
MISERÉRE NOBIS. MISERÉRE NOBIS.
AGNUS DEI, QUI TOLLIS PECCÁTA MUNDI: 
DONA NOBIS PACEM. DONA NOBIS PACEM. DONA NOBIS PACEM.
Essas palavras podem ser repetidas várias vezes, se a fração do pão se prolonga. Contudo, na última vez se diz: dona nobis pacem.

O sacerdote, de mãos unidas, reza em silêncio.

O sacerdote faz genuflexão, toma a hóstia, elevando-a sobre a patena, diz em voz alta, voltado para o povo:
Pres.: Ecce Agnus Dei, ecce qui tollit peccata mundi. Beati qui ad cenam Agni vocati sunt.
℟.: Domine, non sum dignus ut intres sub tectum meum: sed tantum dic verbo, et sanabitur anima me

COMUNHÃO

O sacerdote, voltado para o altar, reza em silêncio e reverentemente comunga o Corpo de Cristo. 
Depois, segura o cálice e reza em silêncio; e reverentemente comunga o Sangue de Cristo.

Em seguida, toma a patena ou o cibório, aproxima-se dos que vão comungar e mostra a hóstia um pouco elevada a cada um deles, dizendo:

℣.: 
Corpus Christi.
O que vai comungar responde:
℟.: 
Amen.
E comunga.

Enquanto o sacerdote comunga do Corpo de Cristo, inicia-se o canto da comunhão.

AVE VERUM 
CORPUS NATUM 
DE MARIA VIRGINE
VERE PASSUM, 
IMMOLATUM 
IN CRUCE PRO HOMINE
CUIUS LATUS PERFORATUM 
UNDA FLUXIT ET SANGUINE
ESTO NOBIS PRAEGUSTATUM 
MORTIS IN EXAMINE

O IESU DULCIS, 
O IESU PIE, 
O IESU FILI MARIAE.

Terminada a comunhão, o sacerdote, o diácono ou acólito purifica a patena e o cálice.
Enquanto se faz a purificação, o sacerdote reza em silêncio.

O sacerdote pode voltar a cadeira. É aconselhável guardar um momento de silêncio ou recitar algum salmo ou canto de louvor.

ORAÇÃO DEPOIS DA COMUNHÃO

De pé, junto à cadeira ou ao altar, o sacerdote diz:
Pres.: — Oremus.
Então o sacerdote abrindo os braços reza a oração:
— Deus, qui tuis Ecclésiam iúgiter pascis et róboras sacraméntis, concéde nobis mensa caelésti
— reféctis, ut, caritátis tuae documéntis obsequéndo, ferméntum vivíficans 
— et salútis instruméntum humáno efficiámur consórtio. Per Christum, Dominum nostrum.
℟.: — Amen.
SAUDAÇÃO

O Cardeal Decano saúda o Santo Padre em nome de todos os cardeais presentes, manifestando a comunhão do colégio para o seu pontificado.

RITOS FINAIS

BÊNÇÃO FINAL

Segue-se o rito de despedida. O sacerdote abrindo os braços, saúda o povo:
Pres.: — Dominus vobiscum.
℟.: — Et cum spiritu tuo.

O sacerdote ou diácono diz:
℣.: — Inclinate vos ad benedictionem.

Pres.: — Sit nomen Domini benedictum.
℟.: — Ex hoc nunc et usque in sǽculum.

Pres.: — Adiutórium nostrum in nomine Domini,
℟.: — Qui fecit cælum et terram.

O sacerdote abençoa o povo, dizendo:
Pres.: — Benedicat vos omnipotens Deus, Pater +, et Filius + , et Spiritus + Sanctus.
℟.: — Amen.

Depois, o diácono ou o próprio sacerdote diz ao povo, unindo as mãos:
℣.: — Ite, missa est.
℟.: — Deo gratias.

ANTÍFONA MARIANA

SALVE, REGINA, MATER MISERICORDIAE,
VITA, DULCEDO, ET SPES NOSTRA, SALVE.
AD TE CLAMAMUS, EXSULES FILII HEVAE,
AD TE SUSPIRAMUS, GEMENTES ET FLENTES
IN HAC LACRIMARUM VALLE.
EIA, ERGO, ADVOCATA NOSTRA, ILLOS TUOS
MISERICORDES OCULOS AD NOS CONVERTE;
ET JESUM, BENEDICTUM FRUCTUM VENTRIS TUI,
NOBIS POST HOC EXILIUM OSTENDE
O CLEMENS, O PIA, O DULCIS VIRGO MARIA.
Postagem Anterior Próxima Postagem

نموذج الاتصال